bu şarkı Türk sanat müziğinin en çok bilinen eserlerinden biri, eminim. zeki müren de çok güzel yorumlamıştır.
ancak...çoğu kişinin bilmediği şudur ki...bu eser bir şiirdir. daha sonradan bestelenmiştir. bu şiir de orhan seyfi Orhon\'a aittir. şair bu şiiri de kanserden ölen kızı için kaleme almıştır. ölümünden hemen önce kızı \"gidişine ağlamaması, ölecek olmasına üzülmemesi\" konusunda babasından söz istemiştir, Orhan Seyfi Orhon\'da \"ağlamayacağım\" diyerek söz vermiştir. ama baba yüreği elbet, ağlamaz olur mu, sonrasında da kızıyla geçen son anları kaleme almıştır ve bu şiir böyle bir babanın aynı zamanda bir şairin acısı üzerine ölümsüzleşmiştir.
güzel bir şiirdir ve güzel bir şarkıdır, gerçekten çok severim. insan hikayesini bilince daha da bir hüzünleniyor dinlerken...
Bu şarkı Orhan Seyfi Orhon tarafından kanser hastalığına yenik düşen kızının ardından yazılan bir şiir'dir. Kızına arkasından ağlamayacağı için söz veren ve bu sözü doğal olarak tutamayan babanın kendine sitem ettiği bir ağıttır birazda. Ancak sanatçı diye geçinen şarkıcılar "... yüzüne bu türlü bakmayacaktın" yerine "yüzüme bu türlü bakmayacaktın" diyerek anlamı tamamen değiştirerek ağıtı, popüler kültür şarkı konularına çevirmeyi başarıyor. Tebrikler.
babam söylemişti:şair, bu şiiri ölmek üzere olan kızına yazmış.bunu öğrendiğimde klasik bir aşk şarkısından çıkmış,başka bir anlam kazanmıştı veda busesi benim için.babam o zaman haastaydı.şimdi bu şarkıyı her dinlediğimde aklıma babam gelir.fena olurum...
kanser illetine yakalanan kızı, babasından "gidişine ağlamaması" konusunda söz istemiş, baba da bu sözü vermiştir. fakat baba kalbi... kızıyla arasında geçen o son saniyelerde göz yaşlarını tutamamış ve daha sonradan bu acı anı mısralara dökmüştür.
işte dinlerken efkarlandığımız, şiir halinde okurken kendi gudik sözde aşklarımız için dertlendiğimiz ve bir aşk şiiri sanılan bu eser bir baba kızın son anlarını anlatmaktadır.
VEDA
Hani o bırakıp giderken seni
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda buseni
Yüzüne bu türlü bakmayacaktın?
Hani ey gözlerim bu son vedada,
Yolunu kaybeden yolcunun dağda
Birini çağırmak için imdada
Yaktığı ateşi yakmayacaktın
Gelse de en acı sözler dilime
Uçacak sanırdım birkaç kelime...
Bir alev halinde düştün elime
Hani ey gözyaşım akmayacaktın?
not: Şiirin ilk dörtlüğünün son iki mısraı çoğu zaman yanlış söylenmekte; "buseni" yerine "busemi", "yüzüne" yerine "yüzüme" denmektedir. Halbuki buradaki o sözleri şair karşısındakine değil kendi kendine söylemekte ve kendi gönlüne kahretmektedir.
