babam söylemişti:şair, bu şiiri ölmek üzere olan kızına yazmış.bunu öğrendiğimde klasik bir aşk şarkısından çıkmış,başka bir anlam kazanmıştı veda busesi benim için.babam o zaman haastaydı.şimdi bu şarkıyı her dinlediğimde aklıma babam gelir.fena olurum...
"babama söylemeyin. bir tek çarşafımı buruşturarak uyuyan adamdan utanmadığımı, hiçbir şeyi anlatamadığımı."
"belki de sana gelmek yerine saçlarımı boyatmalıydım. bir şiir bırakmak için, tıpkı o şarkıda olduğu gibi; sadece beni sev diye."
"artık mektup yazmayacağım sevgilim. aşkım değil, sana anlatacaklarım bitti. ben aşığım, ben kötüyüm, ben çocuğum sevgilim, diye yalvarıyorum ama hala başka bir kadını sevmekte diretiyorsun. bir prenses ya da bir anarşist olmaktan çoktan vazgeçmiştim, hep kandırdım seni."
anı çalan, hüznün hüzün gibi olduğu şarkıdır. bunu dinlerken duygu sömürüsünden, pişmanlıklardan veya keşkelerden uzak durulmalıdır. dudak kenarıyla bir tebessüm, düşen bir damla gözyaşı ile taçlandırılabilir.
