Hoş bir filmdi.Burada bence en başta Engin Günaydını tebrik etmek gerek,bukadar popüler filmin vizyona giridği bir dönemde Burhan altıntop tiplemesini üzerinden giderek,onu biraz geliştirererk film yapmayı seçseydi gişesi çok daha iyi olurdu sanırım lakin o vavien gibi ciddi,içinde birçok mesajın olduğu türk toplumunda bence kadının mazlumluğunu,herşeyi kabullenebilişini ve tabiki paranın da herşeyi bir anda düzeltebilceğini gösterdiği iyi bir kara filmdi.Binnur kayanın saflığı da içimizi acıtmadı değil bir alkışta ona..
sürekli izleyiciye filmdeymiş hissi yaratan film basit sade gibi görünsede, esasında içindeki gündelik basit gözlemleri bir reçetede toplayarak ve iç daraltan psikolojik süreçleri sonunda parayla tatlıya bağlayarak izleyicide etkileyiciliği yakalıyor.Filmde başlangıç gelişme ve bitişte süreçler elektrikli kapı üzerinden aktarılıyor çoğu zaman,bir nevi evliliğin kurtarıcı durumunda.ilk başta sevilay celalin kendinden kurtulmak için yaptırdığı kapı için ne gereği vardı gibi yorum yaparken, filmin sonunda celalin işlerin yoluna girmeye başlaması ile ortaya çıkan mutluluk tablosunda ise iyiki şu kapıyı yaptırdın diyerek gösteren..zihnin gelgitlerini yansıtan içinde komedi ögeleride(el yıkama üzerinden gülmenize ve bir süre her ekmek gördüğünüzde aklınıza filmden sahne gelip tebessüm ettiren) barındıran bir gerilim filmi.ayrıca filmin yönetmeni olan Taylan Biraderlerden Yağmur Taylan Uludağ Tıp Fakültesi mezunu ve ihtisası Psikiyatridir.
uludag sözlükte yorum yoluyla senaryosu anlatılan filmdir. gidilip görülmesi gereken çoğu yerde yüksek sesle güldüren bir film. milletin anlattığı gibi çok hüzünlü falan ben bişey görmedim millet duygusala bağlanıp izliyor galiba. bu film öyle hem ağlarım hem gülerim tarzı izlenecek bir film değil ayrıca burhan karakteri üzerinden gittiğini söyleyenler tokat'a gitse oradakilerin nasıl konuştuğunu görse ve dinlese bu eleştirisinin de ne kadar haksız olduğunun farkına varacaktır.
kısaca senaryosu güzel oyuncuları güzel güldüren bir film. *
son zamanlarda izlediğim en iyi türk filmi. kesinlikle herkes tarafından izlenmesi gereken bir film. zaman kaybı ya da boşuna para asla değil, zira recep ivedik için kuyruklar oluşturan bu milletin, aynı parayı vererek bu filmi de izleyebilme gücü olduğuna inanıyorum ve umuyorum.
Engin Günaydın 'in üstüme yapıştı dediği burhan altıntop tiplemesinden sayesinde kurtuldum dediği film. Lakin Filmdeki Celal tiplemesi, Burhan'ın imaj değişikliğine uğramış hali, yine aynı dil, aynı tonlamalar.
Buna rağmen filmi beğendiğimi söylemek isterim çünkü feminist, kariyer sahibi, vs.. kadın tipinin dışında büyüdüğü yuvada önce babası tarafından ezilen , dinlenmeyen , saygı görmeyen sonra aynı muameleyi kocasından gören fakat yine de kocasına bağlı, ezilmiş kadın karakteriyle binnur kaya tek başına bile filmi götürüyor.
Bunun yanısıra Celal karakteri tüm yüzeyselliğinin bencilliğinin altında seyirciye her sahnesinde farklı duygular yaşatan, çok bildik bir karakter.
sonuç olarak aksiyon , gerilim , komediden ziyade hayata dair bir öykü izlemekle vakit kaybım olmaz diyenlere önerilebilecek bir taylan biraderler filmi.
tamamen ayrı bir karakteri canlandırdım dese de engin günaydın, ben celal'i burhan'a benzettim, burhan sanki nişantaşı'ndan kalkıp tokat'a dönmüş, evlenmiş ve ondan sonrasını anlatıyor gibiydi film. tam bir kara mizahtı. çok başarılı, güldüren bir film.
"Celal, karısı ve çocuğuyla mutsuz bir aile hayatı sürmektedir." repliği ile başlayan fragmanıyla kara mizahın dibine vuracağını baştan belli eden film, izlemek lazım.
Binnur Kaya'da, Engin Günaydın'da bu film de çok iyiler mutlaka seyredilmeli. Güldüren bir o kadar da düşündüren bir film. Evliler aman dikkat!. Taylan biraderlere tebrikler.
''sayın konuklarımız sinemamızda avatar'a bugün boş yerimiz kalmamıştır'' anonsları yapılırken girdiğim sinemada 30 kadar kişiyle izlediğim güzel film. oysa avatar 3 salonda gösteriliyordu.
filme burhan altıntop'u izlemeye gidiyorsanız mutsuz ayrılabilrisiniz ama engin günaydın ve özellikle binnur kaya'ı izlemek istiyorsanız çok zevk alacaksınız.
Filmden alınacak kıssadan hisseye değinecek olursak, evli bir kadın kocasının arabasıyla bir yere giderken arabanın kapısına dayanmasın, kapıyı iyice kontrol etsin. Eskiden bizim oralarda karısını motorsikletin arkasından uçurmuş bir adam vardı, ee ne de olsa küçük bir yerdi ve duyulmuştu. Ondan sonra hiç bir kadın kocasının motorsikletine binmedi.
öncelikle; burhan, artık unuttur be anam kendini biraz...
tamamiyle burhan değil evet ama hayata bakış açıları ve konuşma tarzı olarak burhan'dan çok az fark var diyebiliriz. birbirinden kopuk bir ailenin, birbirlerinden gizli işler çevirmesine dayalı bir film. "ne zaman bitecek, bitse de gitsek" demiyorsunuz. burhan'dan kopamayacağını engin günaydın da biliyor olacak ki film tokat'ta geçiyor. bu sayede yapılan burhan benzetmelerine, "hayır efendim, bu oraların bi şivesi" savunmasıyla karşı duracağını düşünüyor, diye düşünüyorum.
oldukça eğlenceli sahneler var. özellikle ilk sahne. ha bir de oğlunu mastürbasyon yaparken gördüğü ve "elini yıkadın mı la sen" sahneleri oldukça eğlenceli. gidin izleyin oğlum anlattırmayın tüm filmi.
"zihin bazen gider, bazen de geri gelir. bazen akıllı olursun bazen gerizekalı." temasıyla, aslında elektrik ile ilgili bir terim olan vavien insan zihniyle bağdaştırılmış.
engin günaydın, binnur kaya, settar tanrıöğen, ilker aksum kafalarının ne de güzel kafalar oldugunu gördüğümüz, kendi özgünlüklerini hali hazırda oturtmuş bu büyük oyuncuların oyunculuklarının sağlamalarını yaptıkları, türk sineması böyle özgün olmalı işte cümlesini kurdurtan, bunca film çekiliyor hala bir cacık olmuyor buhranlarından kurtaran, umut veren, özentiden uzak, kendine yakın, engin günaydının ellerini ve kafasını öpmemizi isteten (ellerimizi yıkadıktan sonra elbette) şaheser.
gerginiz ya içimizde aslında, kötü ile iyinin arasında sıkışmışız ama tanımlayamıyoruz ya hani o gerginliğin sebebini de kendisini de, ne güzel anlatmış filminde engin günaydın. o halat sahnesi nasıl bir vurgundur, nasıl da atmıştır aslında bir "şey" i aşşağı, yuvarlamıştır, çıkarmıştır hayatından hunharca, bizi de germiştir ama tanımlayamamışızdır o neydi öyle diye kalakalmışızdır, sonra göstermiştir duygunun sebebini. "iyi iyidir, kötü kötüdür" nasıl da büyük laftır ve doğrudur. film, insanların ayrıştıramadıgı ve unuttuğu o iki kavramı ayrıştırmak istemiştir belkide, ya da bırakın öyle kalsın en azından kabul edelimdir. ve de ne güzel çekmiştir taylan biraderler; iddiasız, çerçeveler darala genişleye, senaryo ile bu kadar uyumlu, gözümüze sokmadan sevdirmişlerdir kendilerini.
çok basit kalmış bir kurgunun içinde sırıtan bir oyunculuk içeren film. oyunculuk güzel olsa da senaryonun yavan kaldığı gerçeğinin asla değişemeyeceği bir film. ***
sıradan insanların gündelik hayatlarına, bu hayattaki hırslarına ve isteklerine yer vermeyi amaçlamş, tamamen baştan sona uydurma bir konusu olduğu hissini veren gereksiz bir film.
senaryosunu engin günaydın'ın yazdığı, binnur kaya'nın oyunculuğunun tavan yaptığı, tarafımdan çok beğenilen, vizyondaki birçok filmin senaryosundan daha güçlü bulduğum filmdir .
