olması gereken budur.
bazen düşünüyorum allah korusun savaş olsa memleketim olan kent elden çıksa. güvenli türk bölgelerine göç edip yerleşir miydim?
bak tekrar ediyorum o ülkeye, bu ülkeye değil yine bana ait güvenli bölgelere.
ulan memleket düşmüş ise, ben de düşmüşüm demektir. memleketi kaybedip, başka toprağa nasıl memleket der, nasıl bağrıma basarım?
ya kalır azınlık olur oradaki türk nüfusuna katkıda bulunurdum.
ya da orada bir türk idaresi için mücadele ederdim. ama yine de terk etmezdim. benim ölüm, benim bedenim allah'ın izniyle kuşaktan kuşağa atalarım gibi bu kentin topraklarına yar olacak. ha şimdi, ha yarın.
eninde sonunda ölüp gideceğiz. başkasının memleketinde istenmeyen bir sığıntı gibi geberip gitmektense kendi ülkemde savaşıp ölmeyi tercih ederim. dolayısıyla türkmen erkeklerin çoğunlukla geri dönüp eşlerini ve çocuklarını burada bırakıp savaşmalarının nedeni budur.
