Olsun da niye hep fakirlerin , gariplerin varlığı armağan olsun. Niye bu bağdat caddesinden şehit çıkmaz. Niye hep köylü, yıkık dökük evlerden şehit cenazeleri kalkar. Ölelim de hepimiz ölelim. Senin çocuklar amerikada , londra da gezerken benim çocuklar niye dağda sırtlarında kaç kilo yükle vatan bekler. Öleceksek de kalacaksak da beraber olsun.
Benim varlığım kimseye armağan olmasın birader. Ben hiçbir ideolojiye kendimi feda edecek kadar bağlı değilim. Böyle de hayatı çok seviyormuşun gibi gözüktü ama olsun bizim her gece nasıl ölüm hayalleri kurduğumuzu bilen biliyor.
Yani diyeceğim o ki sebebsizce kendimi camdan aşağı atar öldürürüm ama ne sağ için, ne sol için, ne bu ülke için canımı feda etmem. Böyle de bi ibneyim işte.
ümmetçi arap sevicilerini ve bağımsız kürdistan isteyen etnik bölücüleri kudurtan sözdür. bu ülkede yaşıyorsan türkiye cumhuriyeti vatandaşısın. bunu söylemek istemeyen insan açıkça görüşünü belli etmiştir aslında.
Severek okuduğum andımızda tüylerimin diken diken olmasına sebep olan, benim için en can alıcı kısmıdır bu kısım..
Varlığım Türk varlığına armağan olsun,
Ne mutlu Türküm diyene..
10 yaşındayken de, 30 yaşında da tam bu kısımda ne kadar büyük ve kutlu bir ailenin parçası olduğumu daha iyi anlıyorum.
Hayatımda belki bana en güven veren anlardan biridir bu sözü içten bir şekilde okuduğum anlar..
Biz bu sözleri kuru kuruya ezberleyenlerden değil; kalbine kazıyanlardan, ruhuna işleyenlerdeniz çok şükür.
