okuma bayramında gür sesimle söylediğim (ah, çok pardon) okuduğum eserdir. en sevdiğim türküdür aynı zamanda.. tabii ki herkes müzeyyen senar'dan dinlemelidir.
Yıl 1371. Osmanlı devletinin büyüme ve genişleme süreci. istanbul henüz fethedilmemiş; Anadolu'nun fethi tamamlanmamış . Osmanlı bir yandan Anadolu'da bir yandan Rumeli'de fetih harekatını sürdürüyor. Alperen Bektaşi dervişler, Rumeli'de karargah kurmuşlar; fethin altyapısını hazırlıyorlar. Önce gönülleri fethediyorlar. Sonra Yeniçeriler vasıtasıyla fiili fetih başlıyor. 1. Murat devrinde, Osmanlı orduları Üsküb'ü kuşatıyor. Saray erbabı içinde bulunan Vezir Çandarlı Ali Bey'in otağı
da buradaydı. Kuşatma sürerken civar köylerden ve kasabalardan halk Osmanlıya sığınmak için ovaya akın ediyordu. işte Türkümüzün kahramanı genç kız da bu kalabalığın içinde aç sefil sığınacak yer aramaktadır.
Genç kızın yolu Vezir Çandarlı Ali Beyin oğlu Çandarlı Halil Paşa (Daha sonra babasının ölümü ile vezir-i azam olmuştur ) ile kesişir. Halil Paşa kızı sahiplenir. Onu otağına alır. El üstünde tutar. Tarihi bilenler savaşın kazanıldığını, bütün Balkanların 500 senelik Türk hakimiyetine girdiğini fakat savaş alanında 1. Murat ın öldüğünü bilirler. Sonuçta ordu geri döndü. Yanlarında Rumelili bir yığın insan. Fakat bir kısmı kendi rızası, bir kısmı zorla yurtlarından koparılan bu insanların sıla özlemi hiç bitmedi. Çandarlı Halil Paşanın yanına sığınan kahramanımızda Halil Paşayı çok sevdi ona çok bağlandı ama memleket özlemi hiç bitmedi. işte o çok bilinen türküyü yazdı. Türkü anonimdir. Yazarı bilinmez, ama hikâye bu
şekildedir .Hicaz makamında söylenen bu şarkıyı bir çok yorumcu söylemiştir.hamiyet yüceses'ten,zeki mürene...Bir amanlar osmanlının olan o
yerden kalan işte bu bir kaç dörtlüktür.
Kaynak; vikipedia
candan erçetin' in pek güzel seslendirdiği, memleketim civarlarını bana çağrıştırıp hüzünlenmeme sebep olan pek hoş pek güzel türküdür.
ayrıca candan erçetin' in 2010 hacettepe bahar şenliğinde söyleyip, üzerine harika bir sahne performansı sergilediği tüküdür.
Mayadağ'dan kalkan sazlar
Al topuklu beyaz kızlar
Yarimin yüreği sızlar
Eylenemem aldanamam
Ben bu yerlerde duramam
Vardar ovası Vardar ovası
Kazanamadım sıla parası
Mayadağ'ın yıldızıyım Ben annemin bir kızıyım*
Efendimin sağ gözüyüm
Eylenemem aldanamam
Ben bu yerlerde duramam
ilk okul ve orta okul hayatım boyunca önemli günlerin hepsinde okulumuzun korosu tarafından seslendirilen rumeli türküsüdur. her ne kadar biliyorum gibi görünmeme rağmen bu turkunun adının haydar ovası değil de Vardar ovası olduğunu normal yasitlarima oranla çok geç öğrendim.
rakının nerde gectıgını bulamadıgım turkudur. sılayı rakımı zannedıyor anlamdım. koskoca arıncın hata yapmayacagına gore bende bır sıkıntı var heralde. sıla sakirtçe rakı olsa gerek.
bülent arınç ın hassasiyetine dek içinde rakı geçtiği o kadar dikkatimi çekmeyen yılların türküsü.
eskiden yarine kavuşmak için para kazanma derdinde olan biri canlanırdı gözümde. hasretinden teselli bulmak için arada bir iki tek atan...
ama şimdi sadece rakıyı duyuyorum.
zihniyetinizi nuri alçolar, tecavüzcü coşkunlar, şahin klar pert etsin.
türküde rakı geçiyor diye şahlanan dini hassasiyet nedense aynı rakıdan %65 vergi kesip o paralardan kendilerine, hatta din görevlilerine maaş verilirken nedense uyanmıyor...
Ilkokul ortaokul hep okul korosundaydim her etkinlikte mutlaka soylerdik bu turkuyu. Hep o koro dizilimi gelir gozumun onune bu turkuyu hatirlayinca. Guzel gunlerdi layigiyla kutlardik bayramlarimizi okulda. Umarim her sey o gunler gibi olur.
