ahmet kaya'yı özellikle de kafalarda soru işaretleri bırakan kısmı ile iyice açıklığa kavuşturuyor. bazı yerler gerçekten can alıcı, ki bu aslında ahmet kaya'nın hayatı oluyor...
beni en çok üzen ise memleketinden uzakta çekip gitmesi bu dünyadan...
ahmet kaya ile ilgili belgesel.
buradan sonrası kişisel görüş içerir.
kafamdaki ahmet kaya portresini tamamen silmiştir; ben ahmet kaya'yı acı çeken hep hor görülmüş, ömrü hapishanelerde geçen biri sanıyordum ahmet kaya'nın güldüğünü, eğlendiğini, mutlu olabildiğini hiç bilmiyordum.
siz de böyle düşünüyorsanız asla izlemeyin şarkıları dinlerken duyduğunuz hisler değişiebilir artık o kadar kötü hissedemeyebilirsiniz kendinizi.
not: bu entry alkollüyken(sarholş değil) girilmiştir; hata yaptıysak affola.
ekleme: kısa olmuş, ahmet kaya'nın belgeseli 1 saat 4 dakika olur mu.
o çok "milliyetçilerin" izlemesi gereken belgeseldir. özellikle uludağ sözlükteki ahmet kaya düşmanlarına neyin ne olduğunu anlatmak için... neymiş efendim? haini sevimli göstermekmiş. siktir oradan. sonuna kadar izle. anlayarak izle. bön bön bakma!
Kaç defa izledim hatırlamıyorum. Israrla objektif olmadığını savunan insanlarla karşılaşıyorum. Bunu söyleyen insanlar bu belgeseli nereleriyle izliyor hiç anlamıyorum.
- Topkapıda shell istasyonu vardı orada çalışıyordum. Ellerim şişiyordu hep böyle. Sevmediğim bir adam vardı. Arabanın her yerini temizlememe rağmen hıyar oğlu hıyar yine de geliyor arabanın pis olduğunu söylüyor beni deli ediyordu biliyor musun. Elimle parmaklarımla temizliyordum arabayı.
- Bu adamlar zaten devrimi yapmışlar bu adamlar raki içse ne olur ki yani.
- Sokaklardan cesetler toplanırken bu ülkede demokrasiden bu ülkede hele de bu seçim döneminde insanlıktan adamlıktan ve güzel yaşamaktan söz etmek mümkün değil.
- Ben hiç birşeyi bölmedim, bölmeye çalışmadım.
- Kan ve kin bir kenarda dursun. Barış olsun, kardeşlik olsun, dostluk olsun,yoldaşlık olsun. istediğimiz küçücük bir şeydi. Deryada bir damlaydı. Ulusal kültürden bahsettik.Kültürel kimlikten bahsettik. onlar bunu nufus cüzdanı anladılar.
--spoiler--
ben klasik kadere teslim olmak istemiyorum. öldükten sonra değil şimdi anlaşılmak istiyorum.
--spoiler--
ne yazık ki olmadı. insanlar, hükümetler onun ölümünden 20 sene sonra anlayabildiler onu.
ahmet kaya nın hayatına odaklanan belgeseldir.
10 yılda fikir özgürlüğü adına katedilen gelişmeyi görmeyen körlerin izlemesi gereken belgeseldir. yeterli değildir ama görmezlikten gelinecek bir gelişme de değildir. ayrıca bu belgeselde sanatçıların ve medyanın o zamanlarda nasıl yavşak olduğu da gözler önüne seriliyor. halen yavşaklar o ayrı mesele.
belgeselin sonunda bahtiyar şarkısı eşliğinde gösterilen ahmet kaya'nın ölümü beni benden almıştır. itiraf ediyorum aynı zamanda ağlatmıştır.
Ulan sözlük hazmedemiyorum be
ahmet kaya gibi özgün bir sesi, koca yürekli bu devi sürgünde memleket hasretiyle ölüme terkedilirken ona çatal bıçak atan yavşakların, asker kaçağı vatanseverlerin elini kolunu sallayarak dolaşmasını hazmedemiyorum.
kızına "baban ne iş yapıyor?" sorusu sorulmasının üzerine kızının verdiği "makara kukara" cevabıyla beni gülümseten, ahmet kaya hakkında yanlış bilinenleri gösteren belgeseldir.
ahmet kaya'nın aslında bir 28 şubat mağduru olduğunu anlamaya vesile olan belgeselimsi film. 28 şubat darbecilerinin bir yandan millete zulm ederken, bir yandan da uyutmak adına milliyetçilik pompalandığı dönemde zulme uğradığını göstermiştir bizlere. 28 şubatçıların kendi gibi düşünmeyenlere karşı o dönem kullandıkları 10. yıl marşı ve ne kadar milliyetçi bir şarkı olduğu tartışmalı memleketim şarkısı- fransız bir şarkının coverı- ile ezilmeye çalışılmış ahmet kaya.
millet başörtüsüne zulme isyan ederken pat diye aponun yakalanması ile unutturulmaya çalışılmıştı o günlerde ve seçilen kurbanlardan biri idi ahmet kaya sadece. adam her seferinde bangır bangır bağırmış bu ülkeyi böldürtmeyeceğiz diye. şimdi çekilen 2-3 görüntü ile -ki o malum harita önündeki fotoğrafın fotomontaj olduğu ortaya çıktı- linci haklı çıkarmaya çalışanlar var. adam insan hata tabiiki yapacak o zamanın roj tv sinde adam bangır bangır diyor böldürtmeyeceğiz diye daha neyin mücadelesini veriyorsunuz.
yalnız filmde eleştirdiğim birkaç husus var oradaki herkesi hedef göstermiş yönetmen, o zaman nasıl bazılarımız oynanan filmi anlayamadıysak orada da anlayamayanlar var. o zamanlar istiklal marşından daha önemli gösterilen 10. yıl marşına alkış tutmasalardı ne ile suçlanacaklardı acaba o kişiler. tabii şov amacıyla alkış tutanlar kendini belli ediyor o ayrı konu. daha o dönem gencecik kariyerinin başlarında olan insanları hedef göstermek yanlış olmuş. asker kaçağı bir adamın milleti galeyana getirmesi ise ayrı bir olay.
o zamandan bu zamana hala geçerliliğini koruyan bir anektod kaldı hatıramda.
--spoiler--
türbanlı kardeşlerimiz biz zulme uğrarken destek olmadılar ama demokrasi yalnızca solcular için değil arkadaşlar. biz her zaman zulme karşıyız. anamın başındaki türbanı kimse çıkartamaz.
--spoiler--
devir değişiyor zulüm edenlerle zulme uğrayanlar zaman zaman yer değiştiriyor. kimsenin yukardaki lafı aklından çıkarmaması gerekiyor. gerçek demokratlar, her zaman zulme karşı olacaklardır. sadece zulme uğradıklarında değil.
bu akşam saat 8'de hayat tv'de yayımlanan ve tüyler ürpertici belgeseldir. medyanın gücünü bir kez daha göstermiştir ve o adamın bu kadar sevdiği ülkesinden uzakta ölmesine sebep olanlar nasıl rahatça uyumaktadırlar. trt6(şeş) izlerken bölücülük hakkındaki veryansınlarını nerelerine gizliyorlar acaba.
bir dil konuşuldu diye bir ülke bölünmez ama bir dilin konuşulmasını yasaklamak insanları kutuplaştırır ve asıl bölücülük de budur.
