uzun vadeli hazine bonoları gibi zaman geçtikçe değer kazanması beklenen, güven, alışkanlık vs. gibi şık laflarla idealize edilen, ancak süresi uzadıkça ruhları törpüleyen ilişki biçimidir. bu ilişki biçiminde kurumsallaşma alametleri, ilişkideki mülkiyet hisselerinin tavan yapmasıyla iyice belirginleşir. uzun vadeli ilişkiler, kısa süreli ilişkilerin aksine "ilişkimizi gözden geçirmemiz lazım, kur artışlarımız beklentinin altına indi, nerede benim niyet mektubum?" gibi temalar üzerinden kurgulanır. yine de statükoculuğu ile doğru orantılı olarak istikrar vaat eden, piyasalarda pardon eş dost arasında saygı gören bir ilişki biçimidir. ana çizgileri itibariyle şablona dönüşmüş kadın erkek ilişkileri çerçevesinde değerlendirilir.