Bok gibi bir süreçtir. Her şeyini birlikte yaptığın insan sana sıradan arkadaşına mesaj atar gibi mesaj atar ve hayatından çıkar gider. Hiçbir şey yaşanmamış gibi. Hataların olmuştur mutlaka onun da olmuştur. Sen onunla ilgili güzel şeyleri hatırlarken o seninle ilgili sadece kötü şeyleri hatırlar. En çok da onu sevmediğini düşünmesi sana koyar. Elde olmayan sebeplerle yapamadıklarının pişmanlığını yaşarsın ama artık çok geçtir. Hayatından gitmiştir artık bir kere ve asla artık eskisi gibi olamayacaksındır. Buna alışman lazımdır işte bu süreç böyle başlar ve zaman tek ilacın olur.
Eskiden olsa kızlar için daha zor bir dönem derdim ama o eskiler geçip gittiler şimdi uzun ilişkilerin mağduru erkekler, sözüm yanlış anlaşılmasın ama ilişkilerde son dönem gördüğüm erkekler daha fazla hayal kırıklığı yaşar oldu kızların bu süreci atlatması daha kolay çünkü bir kızın etrafında her zaman on erkek var ve kızlar erkeklerden daha sosyal yapacak daha çok işleri var ve kafaları hep meşgul kızlar mutlu etmeyecekseniz hiç bulaşmayın.
Özgürlük vardır.
Zamanında sevdiğin için katlandığın bi takım kısıtlamaları artık kimseye hesap vermeden yapıp 'ben bunu daha önceden yapmalıymışım' dedittirir.
Benim için zor olmayan hatta üsümden büyük bir yük kalkmış olan bir süreçti.14 aylık ilişkimiz bittikten sonra hanımefendi 3 hafta sonra başkasıyla konuşmaya başlamış ama çocuk o biçim şeyler istemiş. biz ayrılalı 3.5 ay oldu ve şimdi başka bir sevgilisi var. Aslında aranıyormuş. Tek amacı boşta kalmamakmış sanırım. Ben hala hayatıma birisini almadım çünkü buna gerek duymadım, kız hızını alamadı. ama nasıl birisi olduğunu tanımış oldum. Sevmeyin olum kimseye değer vermeyin. Karakteri düzgün insanları sevin, ilgi manyağı olan egoist insanları sevmeyin. Kendinize yetmeyi öğrenin, iyi arkadaşlar edinin.
Kötü, çok kötü bir süreç. Daha yeni atlattım ben o süreci. Yemin ediyorum ki 'iyi olmak istiyorum artık, bu ruh halinden ne zaman çıkıcam' diye çok zaman ağladım. Şimdi iyi hissediyorum ve o zamanki halimi hatırlayıp mutlu oluyorum çünkü kurtuldum. Zorlu bir süreç, çok sancılı.
ilk zamanlarda ben ne bok yerim diye düşünür, telefona sık sık bakar, üzülürsünüz. Sonrasında lan kendine gel manyakmısın oğlum moduna girer, telefonu nereye koyduğunuzu Unutursunuz. Özgürlük gibisi yok, emin olun.
Kişiye göre değişen süreçtir. 1 hafta önce tam 3 yıl oldu biteli ve ben hala hayatıma kimseyi almadım karşı taraf 10 gün sonra başkasıyla görüşmeye başladı ve şuan nişanlı.
Her sabah alışkanlıktan sohbet kutusunu açar günaydın yazarsın. Sonra ayılır farkına varırsın silersin. Hemen ardından eski mesajları okursun. Arkadaşlarını ararsın ve dersin ki Beyler bugün içmeye çıkalım....
Üzerinizden bir yük gitmiş gibi oluverir, ama bu yük öyle bir yükki sanki canınızdan eksilir. Normal zamanda farketmediğiniz ne kadar alışksnlığınız varsa birer birer batar gözünüze, göğsünüze. Atlatmak epeyy zor.
