Sözlükte "ayrılmak, bir köşeye çekilmek" anlamına gelen uzlet, tasavvufta, günaha girmemek ve daha çok ibadet etmek gayesiyle toplumdan ayrılıp ıssız ve kimsesiz yerlere çekilmek, tek başına yaşamak demektir. Buna halvet ve inziva adı da verilir. Esasen uzlet, kötü ahlaktan ayrılmak içindir. Vatanı değil, sıfatları değiştirmek içindir.
Kuran'da uzleti anlatan ayetlerden bazıları şunlardır: "sizi ve Allah'tan başka çağırdıklarınızı terk ediyorum" (Meryem, 19/48), "Onları ve tapmakta oldularını terk ediniz" (Kehf, 18/16).
Uzletin karşıtı ihtilat olup halka karışmak anlamına gelir. Uzlet, hayatın akışı içinde küçük zaman dilimlerinde, iç murakabe, iç muhasebe için yapılır. islam'da asıl olan insanlardan uzaklaşmak değil, onlarla kaynaşmaktır.
Toplum arasına karışmayı savunanlar, yüce rabbimizin şu ayetini kendilerine delil olarak sunuyorlar:
"Kendilerine apaçık deliller geldikten sonra parçalanıp ayrılığa düşenler gibi olmayın. işte bunlar için pek büyük bir azap vardır." (3, al-i imran 105)
Ayrıca şu ayeti de kendileri için delil getirirler:
"Hani siz birbirinize düşman kişiler idiniz de o, gönüllerinizi birleştirmiş ve o'nun nimeti sayesinde kardeş kimseler olmuştunuz." (3, al-i imran, 103)
Dolayısıyla ayette ifade edildiği gibi, Allah'ın gönülleri birleştirmesiyle onlar böylece biraraya gelmiş oldular. Ancak bu, onlar için bir delil olamaz; bu yorumları zayıftır. Çünkü ayette söz konusu edilen şey görüş ayrılıklarıdır; yüce Allah'ın kitabını anlama ve kavramada ihtilafa düşmeleri ve şeriatın temel esaslarında düşülen ayrılığa işarettir. Yoksa insanların uzlete çekilmesini ayet tenkiD etmiyor. Esasen "ülfetten" murad edilen şey ise, kişinin kalbinden kötü düşünceleri, kin ve düşmanlığı atması manasındadır. Bu, onların söylediği gibi değildir. Çünkü gönüllerdeki gizli kalan kin ve düşmanlık esasen fitne sebebidir. Düşmanlıkları körükleyen de bu gizli düşmanlık ve kindir. Oysa uzlette, yalnız olarak yaşamakta, halktan ayrı kalmakta böylesi bir endişe yoktur.
belirli bir ruhsal olgunluğa ulaşmak amacıyla dünya hayatından ve sosyal çevreden uzaklaşarak arzuları sınırlamaya çalışma, münzevi bir yaşam sürme olayı.
ben bildiğin bu olayın müptelasıymışım, huzur bulduğum tek olay.
hatta hayatın hengamesi nedeniyle bu olaydan ne kadar uzaklaşsam o kadar boşluğa düşüyorum.
