Şimdi normal insanlar ne yapar? Esner, uykusu gelir, gider yatağına uzanır. Yatak rahattır uykuya dalar. Uyur.
Ulan benim gibi dengesiz yatağa girince iyice kendine geliyor, normal yatakta asla uyuyamıyor zaten, ya kanepe olacak ya çekyat ya koltuk yada döner sandalyede falan "sızacağım" ben. Evet sızacağım normal şekilde zaten uyuyamıyorum, nerde uykum artık karşı koyamaz hale gelirse orada bayılıyorum. Uykum yokken imkanı yok uyuyamıyorum, yoksa yatak mı yok anasını satayım ev yatak dolu. Çift kişilik kocaman baza var, üstündeki battaniyenin artık tozdan rengi solmuş. Geçen pazartesi günü dün mü oluyor? Dün evet. Salı günü toplantıya gideceğim sabah 8 de orada olmam lazım, saat 4 oldu ben gene uyuyamadım.
Klimayı açtım hava harika, Yatak harika, ortam harika, ses 0, yastık harika,
5 saat döndüm yatakta. En son yine saat 4 de çalışma odama gidip bilgisayarı açtım, çalışırken sızmışım gene. Bir uyandım saat 7.30 her tarafım ağrıyor. Yok böyle saçmalık. Ulan bayılmadan normal bir şekilde uyumak istiyorum. 14-15 senedir bu şekilde acı çekiyorum.
son bir aydır bende de mevcut olan hastalık. işi olmamasına rağmen bir insan niye her sabah 6'da uyanır. ve o gün tekrar da uyuyamaz. evet, ben oluyorum o kişi.
üstelik yalnız kendi evimde değil nerede kalırsam kalayım bu durum böyle.
ha normalde de 8'de uyanan birisiydim geç uyanmazdım ama 6 erken be.
doğuştan yakalanmış olduğum hastalık. geçen gece 4'te uyudum, sabah 8'de uyandım bir daha uyuyamadım. ne sikik bir durum olduğuna uyuyamayan bilir ancak.
hocam at bi' atarax bak keyfine yatarax*. tabi sen şimdi onu nerden bulucan değil mi? o zaman şöyle soralım, kahveyi-çayı çok tüketiyor musun? uykun mu gelmiyor yoksa uyumak mı istemiyorsun? zira bu da bir hastalıktır hem de kallavi bir psikolojik rahatsızlıktır. misal ben uykum gelmediği için değil, uyumak istemediğim için uyuyamıyorum. uykumu bastırıyorum ve kafayı yemek üzereyim. kafandaki düşünceleri bırak uyumaya çalış demek kadar saçma birşey olmadığınıda biliyorum. o bakımdan allah kolaylık versin sabahın ilk ışıklarında tekrar görüşmek üzere...
(bkz: sabahın ilk ışıklarında hissedilen yalnızlık)
