Keşke yalnızca konuşsaydım. Aşırı yüksek sesle bağırırım genelde uyanmam ama bazen kendi sesime uyanırım.
Neredese iki günde bir konuşuyorum uyurken diğer odadan ev ahalisi duyuyor.
Çoğu Zaman tamam, git kelimelerini söylüyorum ve anlaşılmayan mırıldanmalar yapıyorum cidden korkuyorum bu kelimelerin umarım bir anlamı yoktur.
gün içinde yaşadığım şeye göre değişiyor ama bazen o kadar çok konuşuyorum ki kendi sesime uyanıyorum.cevap verilmediği sürece insanı zora sokmayacak eylem.
Bir kere bir dolu tabak ev mantısını yiyip, hemen uyumuştum o gece o kadar sayıklamışım ki.
Kardeşim şifremi sormuş, hatta wp durumuma "kardeşimi çok seviyorum" yazmış. Kuzenimin gelinlikli halini falan anlatmışım
kardesim yapiyor bunu. bir keresinde kalp krizi gecirttiriyordu tam üstünü örtecekken isaret parmagiyla arkami isaret ederek ona karsi dik dur diye bağırdı. yorgani üstüne firlatip kosarak kaçtım.yapmayin adam gibi uyuyun lütfen ailenizin ödünü koparmayin gece gece. hadi abileriniz ablalariniz neyse daha yasli insanlarin sonu olmayin.
edit: bilerek yapılmadığını biliyorum malesef ama siz yine de bağırmayın olur mu?
