Adile Naşit'in sevecen yüzüyle kısa süre mutlu olduğumuz ancak akabinde yatmaya zorlandığımız televizyon programıydı. Böyle çocuk kandırıldığı az görülmüştür; çünkü yatmayı normal karşılamaya başlamıştık bir süre sonra.
80'li yıllarda 'acaba bu akaşam benim adımı söyler mi' diye her akşam merakla televizyon karşısına geçip izlediğimiz ve akabinde süt içip kuzu kuzu yatağa girmemize sebep olan güzelim program.
Nur içinde yatsın Adiler Teyze,hala kulaktadır kuzucuklara masalları.
hayal meyal hatirladigim adile naşit in sundugu. cocuk programi. aklimda kalan tek replik. adile ablamizin "kuzucuklarim" diye seslenmesi idi.
adile nasit oldukten birkac sene sonra camide yaz kurslarindayiz. yaslarimiz 10-11 civarinda ailesi yobaz derecede dinci olan bir cocugun adile nasit icin "mezarini acmislar gormuslerki adile nasitin kafasi ile gotu yer degistirmis" diye bize propaganda yapmasi. cocuktuk inanmistim elemana. iste boyle iftiralarla beyin yikiyor bu dinciler.. iyikide bu gunleri gormedi guzel insan.
