tanpinar ustanin huzurunda yer alan mumtaz. o ne divaneliktir, o nasil bir sevgir nurana karsi.
rivayetlere gore mumtaz tanpinar hocanin ta kendisiymis. usta asik olmus bir hanimefendiye sonra kavusamamis. aylarca hasta olmus. sefil sefil dolasmis bogazicini sonra yazmis huzuru. bir arkadasi kendisine gelip "iyilesince ne guzel yaziyorsun bak" deyince usta "hasta olmasam yazamazdim" cevabini vermis.
bunlardan biri, lisedeyken okuduğum howard fast'in amerikan bağımsızlık savaşı'nın bir bölümünü, savaşta yer alan birinin gözünden anlattığı, inanılmaz bir iyilik içgüdüsüne sahip ely karakteridir.
romandaki başka hiçbir kahramanı, hatta ana karakteri bile anımsamıyorum; ancak bir köpeğin içten sadakatine sahip-fakat yapışkan duygusallık içermeyen-bu ortayaşlı çiftçi milisi hiç unutamadım.*
