seninle her günüm ömre bedeldi
gönül dedigimde bağımdın benim
unutmak mümkün mü liselim seni
hayatim varlığım canımdın benim
seninle bir Kalem bir kağıt gibi
seninle bir defter bir kitap gibi
Birlikte yazmıştık kaderimizi
ilk aşkım sevgilim liselim benim
şimdi nerede bir liseli görsem
ne zaman okulun yanından geçsem
kalbime kahrolur gözlerime nem
ilk aşkım sevgilim liselim benim.
herkesin vardır bir lise aşkı. benimkine gelecek olursak; havalı, artist, çok bilmiş, ukalanın önde gideni. şu an isminin ve soyadının baş harflerini yazsam tanır beni. ama yazmayacağım onunla uğraşacak değilim artık. sevdim,oda beni sevdi, sevgili olduk, çıktık ve ayrıldık. çok koydu lan o zaman. peşinden koştum fayda etmedi. şu an izmir'de kendileri. * hala seviyormuyum peki. onu bende bilmiyorum. ama tekrar gelse hayır demem heralde. eski özelliklerini biraz olsun bıraktıysa neden olmasın.
ha şimdi karşınıza tekrar çıkmasını ister misiniz?
sizi bilmem ama ben istemezdim. büyüsü bozulmasın. o hep orda kalsın... hep buruk bir gülümsemeyle anılsın.
ilktir, kirlenmemis olan, hep bi yerlerde izleri kalacak, kabuk tutsa da canin her yandiginda buruk bi gulumsemeyle anilacak, ugruna sigara yakilacak olandir.
