Aslında kişi değil anılar unutulmaz. Ona duyduğun hisler unutulmaz. ilk kez mutlu olduğun ilk kez kalbinin kırıldığı anlar unutulmaz.
Ama artık son. Unutmak lazım. Kalbimin artık hiç ulaşılamayan derinliklerinde kalmalı. Böylece benden kalbimin bir parçasını çaldı. Varsın onun olsun. Yeter ki bana geri versin yarınlarımı. Onsuz yarınlarımı. Çıksın artık gitsin dünyamdan.
Sizi unuttu diye unutulmayı hak etmez. Kayıtsız, şartsız hatırlanandır. Sızıdır, kesiktir ama elbette neşedir, umuttur. Özlemdir, dündür ama geleceğimiz?
Geride ne his birakti kestirilemeyen kisidir. Sevgi desen degil nefret desen degil aci degil burukluk degil ozlem degil ask degil belki hepsinin bir araya gelmis hali bilmiyorum. Ama ne hissettirdiginin kesin bir tarifi yoktur bonfire da.
