bugün

gerçekten sevdiğin bi insan için unutmamak daha iyidir.

unutmak kelimesi biraz eksikliği ve ezikliği gösterir bi yer de. hayatında biri olur o seni bıraktıkça onun buna değmediğini bildikçe yine de seviyorum denilirse hayat anlam kazanır.

unutmak ise,
yalnızlığı getirir.
Bazsen yapilmasi gerekendir.
Unutmak için en iyi çare unutmaya çalışmak değil, çalışmamaktır.

Peyami Safa , Yalnızız
hatırlamaktır bazen...için acımıyorsa unutmuştursun.
http://www.youtube.com/wa..._RsA-7M&feature=share
unutmak, zamanın gerisine, zamanın ötesinde iken, mağlup olmaktır. sonuç olarak hem kazanmak hem kaybetmektir. unuttuğun için kazanırsın, unutabildiğin için, daha fazla kahrolmamak adına, unuttuğun için kaybedersin, bir daha onun senle ya da senin onla olamayacağını bile bile.
bazen olması gerekendir, olması gerekenden ziyade yapmak isteyip istemediğinle de alakalıdır ama yine de hep zarar verir sana ikisi de, unutmak ya da unutamamak ya da unutmamak, bak iki değilmiş 3 müş, bak sonu yok.
bir tek sen gelmedin yanımadır.
barış manço'nun şarkısını hatırlatır hep bana nedense ve zordur.

(bkz: unutamadım)

herhangi bir yaşanmışlık, herhangi bir anı olmadan unutmak neden bu kadar zor, onu anlayan varsa beri gelsin.
uzun surer ama hatirlayip uzulmektense, unutup mutlu olmak gerekir.
günlük yaşamda pratik karşılığı anahtar cep telefonu bere gibi şeylerse hemen hemen her zaman yaptığım, eğer gündelik yaşamdaki tezahürü, hatıra, aşk acısı, hasret gibi şeylerse bin bir türlü çağrışımla hiç bir zaman belleğimden silemediğim belki de bu yüzden çok zor olan eylemdir.
tekrar acı çekmeye davetiye çıkarmaktır.

"insan aklı muazzam bir şey, acıları unutuverir; böylece sen de gidip yenilerini yaşayabilirsin."
insanın net değişmeyen ikinci özelliğidir. birincisi de alışmaktır.
cogunlukla nimettir. insan her seyi hatirlasa cildirirdi.
Zamanın katkı sağlamadığı eylem.
Söz konusu çok sevdiğiniz biriyse asla gerçekleşmiyecek olan eylem.
ögrendigi seyi cabuk unutmak. Eger banyo yaptigi yere bevil yapiyorsa unutkanliga sebebiyet verir.
alışkanlık gibi bir şey oldu bu biraz.
allah'tan dilediğim yegane şey.
kimi zaman bilinçaltının yenilgisi ya da zaferidir.
"gitmek istemediğin şehirlerden geliyorum geceleri. rüyalarında kuruyan nehirlerden geliyorum. bir kaplumbağanın kalbiyle geliyorum. bir kaplumbağanın kalbini sökersen o kalp bir saat daha atar. bir dere elli sene sonra taşar. bir telefon yüz yıl çalar. ne öğrendik bu aşktan; insan bir gün herkesi unutabilir. o zaman hayaletlere inan. çünkü onlar hep dokunabilir."
yalnızlıktır.
gerçekleştirilemeyen eylemdir ve öyle kalacaktır.
allah ın bir lutfu olsa gerek insanlara.

her şey unutuluyor. sadece acısı kalıyor ama unutluyor.

gerçekten büyük bir lutuf.
(#16197660)