umudunu kaybetmek

hayattan hiçbir şey umut etmemek, çaresizliğine boyun eğmek, hayatı olduğu gibi yaşamak ve sürprizlere kapalı olmak.*
(bkz: tum umudunuzu kaybetmek ozgurluktur)

Bitmişliktir.

öyleyse yıkılsın sezar durumu.

gerçeğini bulmaktır.

insan ruhunun verdiği bir tepkidir. ve verdiği diğer tepkiler gibi gün gelir geçer. * "zaman herşeyin ilacıdır" sözü kişiye bu durumda hiç tesir etmez. hatta küfredin daha iyidir... ama zamanla anlaşılır... ilaç etkisi gösterip hastalığı yok etmese de; en azından yaranın üstünü kapatır, ayaklarımızı sıcak tutar, başımızı sıvazlar... ya da "aa kuşa baaak" gibi gereksiz şaklabanlık ve bir sürü ıvır zıvırla günümüzü doldurup oyalar... (bkz: hayatın iniş çıkışları) indiğin gibi çıkar çıktığın gibi de inersin... ayrıca pollyannanın hiç yaşamadığı bir duygudur.**

geriye ne kaldı ki...

insanalar hayatta her seye karsi inancini kaybedebiler.insanlara,aska,gelecege akla gelebilecek karsi hayatini kaybedebilirler.ama umudu kaybetmek esasta insanalr icin iyi bir seydir.cunku bu esasinda yikici,kıyıcı savas meydani olan dort basi mamur evrende kendi savasinizi bile veremezsiniz.biraz kaz kafalı degilseniz gencliginizde bir an evvel voliyi vurup koseyi donmeye calisirsiniz.cunku dunyanin hakikati bir kagit parcasinda saklıdır.ama hepimizin yaptigi kaz kafaligi yapoarsaniz modasi gecmis bir don kisot hadi bilemedin jan dark olursunuz.sonucta beyhude yere bir seylerin hep iyi olucagini zanneder ve hep hayalkırıklıgı yasarsiniz.bir cevap bulamzsiniz sorlulara, gecen seneleri beyhude yere sasarsiniz.zaten saskınlık bitmeden dortlu kollu ile ebedi istihgaratiniza gidersiniz.

yaşarken ölmek.

(bkz: kirik aynalar)

(bkz: umutların bittiği yerde türk ün taarruzu başlar)

(bkz: kısacık ömrünü kendine zehir etmek)

(bkz: umut umut insanın içinde umutsuz yaşanmıyor)
(bkz: nazım hikmet)

bu kaybediş her şeye dair ise ruhu da kaybedip maddeye dönüşmektir ki bitkisel hayat bile bundan daha iyidir...

sozlukte caylak olanların yazar olamıycaklarını anladıkları andaki ruh hali.

sessizligin ötesinde 3. boyut seslerin duyulmaması sendromudur. ne bir iz vardır nede bir emare. sarhoş olmaya başladıktan sonra 5-10 dakka sonra duyulacak o muhteşem haz bile zamanla kendini umutsuzluga sıradanlıga verir. votkanı yudumlerken girdigin bu entry üzerine daha düzgün cümleler kurmaya çalışırsın.
işsiz kalmaktır çogu zaman, dogru sevgiliyi bulamamaktır yada ailevi sorunların sen hayatta oldugu sürece var olacagını bilmektir. umudu kaybetmektir budur dostlar, anne ile babanın ayrılmasıdır, 4 sene üniversitede şehir dışında okurken beyninin yüzde 50 sinin evde kalmasıyla geri kalan yüzde 50 si ile ders çalışma ihtiyacıdır. hergün beş karış suratla eve gelen bir babanın neden böyle yaptıgına bir anlam veremeyip akşam saatlerini beklememektir, hastalıktan kurtulamayan bir anne için tıp okumaktır, bitirince doktor olcam annemin bütün saglık sorunlarına çözüm bulacagım düşüncesi ile tıp fakultesine girmektir. içki içmedigi halde umutsuzluga kapılıp sarhoş olmak ve üstüne sarhoşken entry girmektir.
sevgilinin yukarıdaki sorunları dinleme gibi bir çabası olmadıgı için ona derdini anlatamamak ve her geçen gün daha kötüye giden bir ilişkiye son vermektir. arkadasları arasında "aaaa iysr mi hani depressif çocuk" gibi cümleler kurulmasına göz yummak "ulen neyimi görüdünüz, sizin gibi süper bir haytımız yok" deme çabası içersine girmektir.

gazeteye ilan verilmeden yenisi çıkarılamayan hadise. ay o kafa kağıdı mıydı? olsun umut fakirin ekmeğidir.

bazen oyle umutsuzum olursunuz ki, umutlanmak icin bile umut ararsiniz. iste bu o'dur. inanan insan icin ne olursa olsun inanc zaafiyetidir. evet, o zaafiyet bende de bazen nuksetmektedir. ama ne olursa olsun umudu yitirmemek lazim.

(bkz: herşeyin farkında olup hiçbirşey yapamamak)

umudunu kaybeden kendini kaybeder... mücadele gücü bittiği yerde özgürlük biter,umudunu kaybeden insan bir hiçtir... herzaman insanı ayakta tutan umutları, hayalleri hedefleridir.

bu sıkıntıyı yaşayan insanlara, will smith'in oynadığı umudunu kaybetme adlı film 5 doz tavsiye edilmelidir. bakalım yararı olacak mı..

sözün bittiği yerdir. Umut fakirin ekmeğidir. O da biterse..

umudu kaybetmek de bi başlangıçtır aslında..ilk başlarda çok ağır gelir,hiçbir şeyin doğru gitmeyeceğini, tüm aksiliklerin başınıza gelceğini hissedersiniz..çok da doğaldır yalnız kalınmıştır belki,belki de bırakılmıştır..ama iyi yönünden bakabilirsek eğer ilerde başımıza gelebilecek olan olaylara karşı bi nevi siper üretmişizdir bugünden..ne kadar zor olursa olsun mutlaka bitişi de olan bi olaydır eğer sabredebilirsek...

ölüden farksız olmaktır.

Asla yapılmaması gereken eylemdir.

hayata dair her şeyin anlamını yitirmesidir.