türkiye' de uzun yıllardır hristiyan misyonerlik faaliyetlerini yürütenlere karşı gösterilen fikri ve cebri refleksleri incelediğimizde bunların belli zihinlerce yapıldığını görmekteyiz. iç'te son derece katı sekülarizasyonu tasdik edip bu yönde fikir beyan eden belli çevrelerin söz konusu hristiyan yayın ve propaganda araçlarına karşı yürüttükleri amansız ve müfritane teyakkuz esasında dertlerinin başka olduğuna dair kuşkularımızı artırmakta.
örneklerle gidelim, "yeniçağ", "aydınlık", "ulusal kanal", "ankara ticaret odası" uzun yıllardır türkiye'de faaliyet gösteren ortadoks, protestan, katolik din adamlarını doğrudan tehdit olarak algılayan iğrenç yayınlar yapmakta. öyle ki bahsi geçen kurum ve yayınların gerçeklerden uzak, şişirilmiş sözde raporlarını okuyunca türkiye' de yakın zamanda "allahuekber" nidalarının kaybolacağını falan sanırsınız.
o kadar ki sultanbeyli gibi yoğun bir dindar nüfusun yaşadığı ilçelerde yüzlerce ev-kilise'lerin olduğu bile söylenir. tescilli kemalist hulki cevizoğlu, ailecek gittiği bir güney tatili esnasında bungee jumping yapma amacı ile yerleştirilmiş platformun "haç"ı temsil ettiğini söyleyip günlerce köşesinde bu konuda yaygara yapmıştı.
şimdi ilginç olan şu, müslüman nezaketine yakışmayan, ötekileştirici ve hedef gösterici bu üslubun dindarlarca değil de dini mahdut bir alana hapsetme sevdalısı laik aydınlarca yapılması. sinan aygün' ün canhıraş çabaladığı bu uğraş ile halktan ne tip bir refleks vermesini beklediğini bilemiyorum?
size ne kadar gayri ciddi gelse de "kafes eylem planı" gibi bir iddianın ışığında zemini hazırlanan bir psikolojik operasyonu türkiye şartlarında düşünmek hiç de akıl dışı bir eylem değil! hele ki yaşanmış örnekleri mevcut iken ...
sivas'da katledilenler için ateist diyerek hala alkış tutanların yaptığı misyonerlik nasıl irtica ise ve terörden farkı yoksa aynı şekilde hiristiyanların süslü sözleri ve bol bol para ile dinini değiştir demeleri de bu durumdan farksızdır.
ortak nokta vardır ki bu da dinle sömürü ve dinle koyun gibi yönlendirmedir.
