sanki okuldan bağımsız bir birimdir kendileri. hiç bir şeyden haberleri olmaz. kayıtlarda yaşadığınız problemleri sormak için aradığınızda ise sürekli meşguldür hatları. cevap verseler bile sizi '' love story '' eşliğinde bekletirler dakikalarca. arada bant kaydı ''beklettiğimiz için özür dileriz. birazdan aradığınız kişiye bağlanacaksınız.'' diye ayar verse de kimse bağlanmaz o telefona. ama bu birimin bir işe yaramadığını, sizi karakoldan asker kaçağı diye aramaya geldiklerinde anlarsınız. adı batasıca bu birim askerlik şubenize öğrenci olduğunuzu bildirmemiş, üstüne üstlük ''neden bildirmediniz?'' diye hesap sorunca da pişkin pişkin ''ee bizim çok öğrencimiz var hangi birini bildirelim.'' derler. bombalarım lan ben bu öğrenci işlerini, yeminle bak...
öğrenci belgesi almaya gittiğinizde başka öğrencilerin de belgelerini elinize tutuşturup falanca amcaya git mühürlesin diyebilen, kendi işlerini size yaptırabilen, kendilerinde bu yetkiyi görebilen oluşum. oluşmaz olaydı diyeceğim ama onsuz da olmadığı bir gerçek. hatta öyle bir bakışları vardır ki şaşırır kalırsınız; "ben öğrenci işleriyim, seni ben yarattım. senin işlerini ben hallettim." ya hadi herşeye iyi hoş tamam da bari bir derdimizi anlatmaya gittiğimizde dinleyin yaa! kadın kafasını bile kaldırmadı. sallamadı beni. dinlemedi. sonra öylece baktı bi siktir git der gibi. şok oldum ya. ağlayacaktım. gerçekten gözlerim doldu sözlük... gözlerim doldu ya. böyle insanlar da mı var dedim. varmış.
geçen sene asıl yüzüyle karşılaştığım bu senede beni çıldırtan kurum.
efendim geçen sene bana öğrenci belgesi lazım oldu. o öğrenci belgesini aynı gün içinde alabilmek için bana 20 tane soru sordular . aramızda geçen diyalog şöyle idi:
(bu arada görevli 50 , 60 yaşlarında bir amca ve elinde de koca bir bardak ile çay içiyor.)
heartigan : merhaba efendim bana öğrenci belgesi lazım alabilir miyim?
görevli : ne yapacaksın öğrenci belgesini?
heartigan: efendim lazım işte .
görevli : bandrol parası yatırdın mı?
heartigan: yatırdım.şimdi alabilir miyim?
görevli : alabilirsin ama 3 gün sonra
heartigan: e bana bugün lazım .
görevli : o zaman yarın gel.
heartigan : güzel abicim acil işim var almam lazım verir misin ya.
görevli : bağırma bana size okulda böyle mi öğretiyorlar terbiyesiz herif git sana belge falan yok.
heartigan: seni şikayet edecem görürsün.
sonra bu görevliyi şikayet ettim tabi ona birşey olmadı bana belgeyi başka bir görevli verdi.
sonra allah kahretsin ki yine bu öğrenci işlerine işim düştü ben ikinci öğretim öğrencisiyim ama ne hikmetse bu öğrenci belgesinde benim ikinci öğretim olduğum yazmıyor . (bu olanlar aynı gün içinde oluyor)
gittim yine o bana belge vermeyen görevlinin odasına. bu sefer allahtan o yoktu.
görevli2 : evet ne istiyorsunuz? (görevli2 30,40 yaşlarında sarışın bir bayan ve telefon ile konuşuyor)
heartigan : ben öğrenci belgesi almıştım da burada ikinci öğretim olduğum dair bir bilgi yok nasıl yapacağız.
görevli2 : şimdi arşiv odasına git , orada dilekçe yaz biz bakacaz sonra ekleyeceğiz.
heartigan : ama bana bugün la..
görevli2 : hadi dediğimi yapın. işim var.
görevli2 : 'alo he nerede kalmıştık canım' .(telefondaki önemli işine geri dönüyor)
sonra o dediği yere gitim ve içeri girdim. heartigan: efendim..................dilekçe yazacakmışım.
görevli3 : ( bu da 40, 50 yaşlarında bir abi)
görevli3 : kim dedi sana dilekçe yazacan diye git orada bilgisayarda yenisini çıkarıp parantez içinde 2. öğretim olduğunu eklesinler.
heartigan : .mınakoyim böyle işin...
görevli3: birşey mi dedin ?
heartigan : yok abi gidiyorum.
tekrar görevli2 nin yanına gidilir.
heartigan: ee beni görevli3 yolladı .............dedi.
görevli2 : kim oluyor o be dediğimi yapsın çabuk.
anlayacağınız üzere ben orospu gibi ortalıkta bir oraya bir buraya gide gele yalama oldum.
en sonunda dilekçe yazdım falan son iş olarak fakülte sekreterinin onu imzalaması kaldı çıktım gittim odasına. bir de ne göreyim kapıda şöyle bir yazı var: ' acil işim çıktı bugün gelemeyeceğim'
yani o kadar uğraştım ettim , o siktiğimin belgesini aynı gün içinde , düzgün bir şekilde almayı başaramadım.
öğrencilerin hepsi kendilerinden nefret eder. şimdiye kadar hiçbir şeyde bu kadar kişinin birlik olduğunu görmedim.
şöyle bi konuşma geçmişti aramızda:
- transkript alcaktım.
+ napacan?
- sana ne!
+ ... (göt olmak)
fef öğrenci işlerinde ikamet etmekte olan şahıslar yatay geçiş sonrası kayıt için teslim edilen kimliğimi kaybetme başarısı göstermişlerdir. bununla yetinmeyip beni arayarak ulusal bir gazeteye ilan vermemi, bu ilanı kesip kendilerine getirmemi istediler. ulan hadi kimliği kaybettiniz bari ilanınızı kendiniz verin! bu ne yüzsüzlük bu ne kendinibilmezlik bu ne bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılıktır.* biri bu insanları durdursun ya yoksa gazetelere üçüncü sayfadan manşet olabilirim! haberi de görür gibiyim: cinnet geçiren genç üniversitede dehşet saçtı*
öyle işini bilen öyle şerefsiz personeli var ki 3 kere sonuna kadar aradım açmadılar 4. de telefonun fişini çekmişler galiba dıt dıt sesi gelip kapanıyor direk.
böyle orospu çocuklarına bizim vergilerle para versin devlet de. denetleme falan olmasın siktiğimin üniversitelerinde.
okul içerisinde ordan oraya gonderip 3 tur attırmadan hiç bir sorunu çözmezler..hatta hiç bir zaman sorun çözmezler. niye vardırlar kendileri bile bilmez.bunun alt birimi ve daha da dandiği iibf öğrenci işleridir.halla hayırla yad ederim!
geçen sene bir tanesine dalmaya hazırlanırken hocanın beni sakinleştirdiği topluluk.Bak canım az para alıyor olabilirsin,işini de sevmeyebilirsin.Ama her insanın bir vasfı vardır ve senin oradaki vasfında öğrencinin işini halletmek.
