Aynadaki adam. Mağlubusun bir şeylerin. Adı konamayan durumlar vardir ya hani. Her şey seninken her şeyin değer kaybetmesi gibi. Öteki olmak gibi. Öyle bir şeyler işte. Neler yaptın be oğlum? Kırk milyon sprem arasinda en geri zekalisi sen çıktın. Bu ne hız? Yine alkollü araç mı kullaniyordun? Kendini beğenmiş bir ifade, ukala tripler kimsin sen? En güzel hallerinde barınabiliyor bir olmamışlık hissi. Kızaran göz altları, ağzına yapışıp kalan tütün çubuğu, fazlaca alkol ve enkazdan sağ kurtarılan ruh halin çabuk terk edin gezegenimizi. Buraya da bulaştirmayin ölü toprağınızı. Umut topla yeraltı kumarhanelerinde lidya'lıların yarattığı tanrıya dair. Olmuyorsa da zorlama kokainin florasam kırıklarına ada burnunu sıcakca kan süzülecek dudağına doğru. Sağ elinin baş parmağının tersini kullan. Ne de olsa birazdan daraduman olacak zaman. Sen ölü toprağında yetişen bir yaban otusun. Güneşte kavrulan suyla yaşyan ve en önemlisi bir cesetle yaşayan. Sensin o ceset. Çünkü hayatta kalmak yaşamak değildir. Her boka hiç diyen bıyıklı bir kahve filozofu Nietzsche nin dedigi gibi insanin akilli davranislari oldugu gibi en az o kadar da akil disi davranislaro vardir. Nedense sen hep ikinci secenegi sectin. Şimdi siktir git. Kaybol.
