Fuat. Annem "suat olsun" dedi. Babam "fuat olacak" dedi. Bir kaç yıl isim konusunda müzakereler devam etti. Sonra fuat'a karar kıldılar. ilk seneler biraz dar oldu, sıktı. Ama sonraki seneler açıldı rahat oldu. Böyle bir ferahlık geldi bana. En çok "fuatcım" denilince hoşuma gidiyor.
Yazılarımı hiç okumamış kişi beyanı. Yoksa hiçbir sosyal medya hesabımı gizlemediğimi ve son derece şeffaf bir insan olduğumu görürdü. Anonimlik maskesinin arkasına sığınarak başkalarına bulaşan, sataşan zayıf karakerli kişileri hiç anlamıyorum bu yüzden. Anonim olmalarına sözüm yok; içlerindeki çirkinliği "anonimlik maskesinin ardına bir böcek gibi" sığınarak dışavurmaları çok acizce. Yoksa zekice ve etik çerçevesinde anonim yazanlara bir sözüm yok; zeka yoksunu davranışta bulunanlara sözüm. Zaten güçlü karaktere sahip olsalar, sünepe gibi anonimliğe sığınarak etrafa sataşma peşinde olmazlardı. Resmen oksijen israfı böyleleri. Boşuna karbon salınımını arttırıyorlar. "Şunları birgün rokete bindirip uzaya fırlatsak ve dünya rahat bir nefes alsa" diyorum bazen. Güzel olur.
