Şu ana kadar gittiğim en iyi mekanı izmir konak'tadır. (Mekanın adını unuttum). Biri kır saçlı biri genç iki adamın fevkalede sesiyle ve ortamın dinginliğiyle benden tam not aldı. Ahmet kaya'dan bahtiyar parçasını, üstadtan sonra en iyi söyleyen kişilerdi desem abartmış olmam. izmir'in yerlileri büyük ihtimalle biliyordur o mekanı. en kısa zamanda tekrar gideceğim.
buraların adı türkü bar ama türk ile alakası yoktur. terör örgütlerinin gelir kaynağı ve personel toplama yeridir buralar. pkk ve kürtçülüğün propagandası yapılır, şişko ahmet, şivan perver vb. kişilerin şarkıları söylenir ve posterleri asılır. terör kampından farkı yoktur buraların, bunların masum bir şekilde müzik çalıp halay çektiğini sanmayın, bin bir türlü olay dönüyor orada. fuhuştan, esrar satımına, illegal örgüt propagandası herşey var. özellikle alevi soydaşlarımız dikkatli olsun, çevresini uyarsın, göndermesin kimseyi.
yıllar yıllar önce lisedeki erkek arkadaşımla okul kırmış, demlenecek bir yer ararken ilk defa keşfettiğim yerdi. maceramız uzun süremedi; çünkü koluna girmiş olmama, "aile var" diyerek tepki gösterdiler? bu türkü bar denen yerlerdeki aileler birbirinin koluna girmiyordu herhalde?! neticede hiç bana göre bir yer olmadığına kanaat getirip 32 yaşıma kadar bir daha kapısından girmedim.
tabi gidilen mekanların yanında yakınında olanlardan dışarı taşıp çılgınca bağırarak halay çeken ve tepinen tiplerin ruhumda yarattığı hezeyanları saymazsak.
neyse...
bir kaç gün önce hastaneden bağlama çalan bir doktor arkadaşımız vesilesiyle gidilmesiyle birlikte ilk gerçek türkü bar deneyimimi yaşadım. içeri girerken sıkıntıdan patlayacağıma emindim oysa çıkarken eğlenmiş olduğumu farkettim. gitmeden önce fransız sokağında yuvarlanan sex on the beachlerin etkisi miydi bilemem tabi *
önemli olan aslında mekanlar değil içindeki ve yanımızdaki insanlar.
hem eğlenip hem düşündüren bu tecrübem neticesinde önyargılarım götüme girdi.
işletmeci bünyelerin gün geçtikçe daha da geliştirdiği barlardır.
bir rock bar altında kuruluysa eğer rakı içen gothic punk'ları görerek şaşırmak mümkündür.
halayın olmazsa olmaz olduğu mekandır. yer darmış, insanlar rahatsız olurmuş diye bir kaygı söz konusu değildir. halay çekenlerin götünün sırtınıza çarpıp durmasıyla vücudunuzda ciddi bereler oluşabilir.
lakin dönüp de küfretmeyeceksiniz. kalkıp sarılacaksınız. zira, türkü barda yükselen alkolle beraber kavga yerine ortamı bir barış havası sarar.
gecenin başında yanınızdaki masayla -küs gibi- göz teması kurmaktan kaçarken, ilerleyen saatlerde kadehleri tokuşturarak türküler, şarkılar söylemeniz işten bile değildir.
sonra ver elini halay. halayla başlar, halayla biter. teyy teyy.
kalitesizlerinden sakınılması gereken mekanlardır. türkü diye ne olduğu belrsiz şeyleri icra eden insanlarla doludur şu canım memleketim. türkü kolay iş değildir. emek sarfedilmeden söylenmez, söylenmediği gibi anlaşılmaz da..
şairim,
zifiri karanlıkta gelse şiirin hası
ayak seslerinden tanırım
ne zaman bir köy türküsü duysam
şairliğimden utanırım.
ilk defa gidildiğinde insanı şaşkına uğratabilecek mekanlardır.
garsonlar, servisi halay cekerek yapıyorlar.
aileler ve saygılı insanlar geliyor.
normal barlardaki sıkıntılı ortam asla yok.
evet adı gibi bizden bişey olmuş.türk'i bar olarak bakılabilir.
buralarda müzik icra eden insanlar da, yoğun bir rekabet ortamından, secildikleri için,farklı ve kaliteliler.
pek çok türkü, önce buralarda popüler oluyor.
gittikçe yaygınlaşan normal bar ortamlarına alternatif oluşturması bakımından desteklenmesi gereken oluşumlardır.
tabidirki, bunlar sadece diğer tür barlara alternatiftir.
kütüphane,tiyatro ve spor ortamlarına alternatif değildirler.
türkü bar olarak isimlendirilmesine rağmen içki mezesinin genellikle (bkz: ozgun muzik) olduğu solcu kesimin özellikle rağbet ettiği bar gazino karışımı yapı..her dile ait türküler ve özgün müzikler söylenebilir bu tip barlarda..belli bir süre sonra(türkücü,garsonlar ve bar sahibi dahil) herkes sarhoş olur bu tip mekanlarda..
