olan ve olmasınıda istediğimiz kürt kardeşlerimizdir. zordur, meşakatlidir fakat zor olması daha güzel değil midir? isyan etmek kolay fakat herşeye rağmen sevmek yürek işidir.
hem türk kimlik kartı kullanacaksın, hem de ben farklıyım diyeceksin. o zaman ben de sana bsg diyeceğim.
hem uyuşturucu ve kadın satacaksın, milletin namusuna yan gözle bakacaksın, sonrada ben hümanistim diyeceksin. o zaman ben de sana tekrar bsg diyeceğim.
hem türkiye demekten utanıp sıkılacaksın, hem de gelip türklerin içinde yaşayacaksın.
hem karnım aç deyip, devlet bize bakmıyor diyeceksin, pis pis sırıtarak ve de kırıtarak bmw jiplerle gezeceksin.
haince bir kışkırtmadır. sanki türkiye'yi sevmeyen kürt olmak yerine bakın ben türkiye'yi seviyorum diye jest yapılıyor gibi. bir defa
bu ülkede yaşıyorsan zaten bu ülkeyi sevmek zo-run-da-sın.
"Türk, Türk oldugu için asildir. çogumuz, büyük babamizin babasini hatirlamayiz. Bütün soy gururumuzu, Türk olmanin içinde buluruz."
-Atatürk
Atatürk'ü bir türlü anlayamadığımız için; "türkiye'yi seven bir lâz olmak" "türkiye'yi seven bir kürt olmak" "türkiye'yi seven bir bilmem kim olmak" diye cümleler kurulmaktadır halâ. ne yazık ki...
çok normal olan bir davranıştır. bu cümlenin kurulması bile ülkede ayrımcılığın olduğunu göstergesidir (bkz: pozitif ayrımcılık). türkiyeyi sevmek için illaki türk olmak gerekmez.
"evet yine akıllı biri bir şeyler anlatmaya çalışıyor. ama önce anlaması gereken ufak bir şey var o da bu ülke sadece türklerin değil bu ülke için diğer etnik kökenler'de savaştı kürt halkı'da şehit vermiştir. sanki kürtler arabistan'dan göç etmiş gibi bir hava yaratiliyor. bu ulkenin asil sahiblerin'den biri'de kürt halkı'dır o yüzden bütün kürt ler ülkesini sever ama kendilerine ihanet edenlere boyun eğmez.
amerikan ırkı diye bir şey yoktur bilindiği üzre. köken olarak bakıldığında her çeşit insan vardır. ama buna rağmen, ben amerikalıyım der bir çoğu. yeni bir ırk doğmuş gibidir adeta. peki neden amerikalı oldular? neden bir bütün oldular? cevabı basittir aslında. amaçları ortaktı. yani ülkelerini, yaşadıkları ülkelerini daha ileriye, en ileriye götürmektir. peki biz ne yapıyoruz? şerefsiz basının oyununa gelip, ırkçılık yapıyoruz. pkk, darbe teşebbüsleri ve faili meçhul cinayetlerin de bir ortak amacı var. resmin bir parçasını değil, bütününü görmek lazım. çoğu insan gibi bazen bizlerde hataya düşüp, ırkçılık yapıyoruz. kısacası emperyalizmin kucağına bırakılmış, aç bırakılmayı ve kendi kendimizi yemeyi bekleyen bir millet konumundayız. o yüzden haydi resmin bütününe bakalım. artık etnik kökene odaklanmayı bırakıp, tek bir yumruk olmaya odaklanalım. hep beraber Allah yolunda ülkemizi en ileri noktaya götürmeye çalışalım ve tabi bunun içinde ilk önce ülkemizi sevelim, halimize şükredelim. bende seni seviyorum ülkemizi seven kürt kardeşim.
büyükşehirlerde yaşayan kürtler için zaman zaman etnik kimliklerini özgürce ifade edebilmek zorlaşabiliyor ve bilerek yada bilmeyerek ayrımcılık içeren ifadelerde bulunan insanlarla muhatap olabiliyorlar.
ancak bu soruna daha yukarıdan bakabilmeliyiz. bu yanlış ayrımcılığı yapanların yanlışı değil bu yanlış asla kürt kökenli yurttaşlarımızında yanlışı değil. malesef türkiye işbirlikçiler tarafından yönetilmeye devam ettikçe bu ayrışma artacaktır. neticesinde ülke bölünmeye doğru sürüklenecektir, sürükleniyorda zaten.
batı emperyalizmi 100 sene önce rumu ermeniyi kışkırtmaya çalıştı bugün kürtleri kışkırtmaya çalışıyor. bunuda yerli işbirlikçiler eliyle yarattıkları terör yoluyla yapıyorlar.
haliyle bu durumda hala daha kürtlere karşı yoğun bir ayrımcılık olmaması aslında bence başarıdır bile. hala daha bu toplumun tek bir ulus olduğunun kanıtıdır.
türkiye cumhuriyeti vatandaşları tam bağımsız bir türkiye ülküsünün peşinden gitmeye karar verdiği gün yurtlarına bağlı olan ve terör yandaşları karşısında aslında çoğunluğu oluşturan kürt kardeşlerimizin yaşadıkları bu sıkıntılar zaman içinde ortadan kalkacaktır.
ancak türkiye halkı bu tam bağımsızlık kararını ne zaman verir orasını kestirmek güç. sonuçta artık çember daralıyor. zira ülke adım adım bölünmeye sürükleniyor. kalan kısmınında rejimi değiştirilmek isteniyor. türkiye ya bu kuşatmayı kıracak yada teslim olacak. eğer olurda bu kuşatma kırılırsa zaten türkiye halkı tam bağımsızlığa karar vermiş demektir. işte o zaman hiç bir konuda ayrımcılığın olmadığı, üreten, ürettiğini hakça paylaşan, fikri hür vicdanı hür bir topluma ve yurtta ve dünyada barış isteyen bunun için uğraşan bir devlete sahip oluruz.
"sevmek" sözcüğü işin içine girince biraz kafalar karışmıyor değil.
kime göre, neye göre veya neyi seviyoruz?
bir kürt olarak türkiye' yi sevmek sözünde dahi bir ayrımcılık yok mu?
Yani, kürtler aslında türkiye' yi sevmez ama ben severim mi denmek isteniyor?
bu koşulsuz bir sevgi mi, yoksa çıkarcı bir sevgi mi?
"yapmacık hoşgörü" acımasız bir yakıştırmadır. artık insanlar terör denen illetten o kadar bıktı ki kürt olup pkklı olmayan, pkk sempatisi beslemeyenlere karşı bu tür ilgi odağının olması doğal, sevindirici hatta. eskiden pkk'lı olmak kürtler için istisnaydı, artık pkk'lı olmamak istisnai bir durum oluşturmaya başladı. "bir alt kimlik olarak" kürtlükle pek alakası olmayanlar zaten bu tür muhabbetlere konu olmayacaktır. ancak geleneklerinden kopmayan, kopmak istemeyen bir kürt "pkk'lı olmadığı" için ona ayrı bir ilgi gösterilmesine kızmaktan öte doğru bir iş yaptığını bilmeli ve bunun takdir edildiğine odaklanmalı.
diyoloğu baştan yanlış başlatmış yazar söylemidir.
aslında diyalog şöyle başlar;
-merhaba ben baran doğudan geldim kürdüm.
üstelik bu kişi faşistliğinin boyutlarını kendisine gösterilen hoşgörüye "yapmacık" diyerek de ortaya koymuştur.
her ne hikmetse yurt dışında bir fransıza nerelisin kimsin necisin diye sorduğunuzda galyalıyım galyayım dacialardanım germenim vb. demez. fransızım der. ama bizde kürdüm lâzım çerkezim romanım götüm amım yarrağım demek moda olduğundan türklük pas geçilip "türkiye'lilik" kavramının ön plana çıkarıldığını bariz bir şekilde ortaya koyan söylem.
