Sanatın gelişmesi için insanların öncelikli ihtiyaçlarının giderilmesi gerekmektedir.
Bunlar barınma, yeme-içme, korunma gibi temel meselelerdir. Ne yazık ki ülkemiz müthiş bir yer olduğundan sanata ilgimiz de diğer ihtiyaçların altında ezilmektedir.
Antik Yunan’da, rönesans sonrası Avrupa’da, 9.-10. Yy islam coğrafyasında bilim ve sanatın ileride olmasının esas sebebi de Budur.
Sen çık sokağa, g*tüme bıçak yer miyim acaba korkusu olmadan eve dön. O vakit sanata yönelmeye karar verebilirsin.
81 milyonluk ülkemin sanata olan tutkusu göz yaşartıyor.
Taciz-tecavüz haberlerine ilgi: %99
Tüm magazin haberlerine ilgi: %88
işsizlik ve yoksulluk haberlerine ilgi: %35
Sanat haberlerine ilgi: % 0.21.
Sanat, refah düzeyi ile doğrudan ilişkilidir ve refah düzeyi yüksek olan ülkelerde sanata ilgi yüksektir. Refah seviyesi düşük ülkelerde ise insanlar geçim sağlamak için düşünmekten dolayı sanata yeterince zaman ayıramaz. Sanatı içselleştirebilmek için önce ekonomi gibi bazı meseleleri aşmış olmak gerekir.
Düşünsenize Anadolu'nun bir şehrindesiniz. Bir AVM olursa en azından bir sinema bulunabilir. Ona da ya Hollywood tarzı ya da türk komedisi tarzında ilginizi çekmeyeceğini düşündüğünüz filmler gelir.
Bu en iyi seçenektir.
Belediyelerin kültür sanat adı altında yandaş firmalara yaptırdığı etkinlikler vardır. Okuldaki müsamereler bile daha kalitelidir çoğu zaman.
Kitap almak istediğinizde kırtasiye niteliği olan yerlerde aradığınızı bulamazsınız.
Tiyatro, kelimesini söylediğinizde birçok kişi ne anlatmak istediğinizi sorar.
Yerel kültüre dair bir şeyler yapmak istersiniz bir bakmışsınız amacından sapmış.
Ne günah işledim de buralara geldim dersiniz. Yapacak bir şey yoktur. Bir şekilde evinize kapanır, TV, internet ve kitap üzerinden hayata ve çorak topraklara bakarsınız. Büyük şehirdeyken de pek farklı değildir. Başka bir ülkede yaşamayı hayal edersiniz. Bunların düşündüğünüz için hemen tuzu kurulukla suçlanırsınız. Biz ki ne zaman kahvelerinde okey yerine satranç, çocukları susturmak için telefon yerine masal, kitap, dergi parasının çay, kahve parasından pahalı olmadığını anladığımızda yerine koyduğumuzda bir şeylerin değişmeye başladığını göreceğiz.
refah seviyesinin düşüklüğünün de etkisi çok olsa da aslında insanımızın doyumsuzluğunun tatmin olmayışından dolayı sanat aklına bile gelmez. çıkın sokağa sorun, bin lira kazanan da geçinemiyorum der meclisteki bakanlar da geçinemiyorum der. ama binlerce insan ganyan bayilerinde maçlarda bir araya gelerek para yer.
biraz da toplumdaki sanatçı kesime suç buluyorum çünkü az buçuk sanata ilgisi olanlara da tepeden bakıp "sen ne anlarsın sanattan, sanat işte bu benim yaptığımdır, anlamıyorsan senin kıt oluşundandır" tarzı yaklaşım eldeki ilgiyi de kaybettirir.
Hâlâ anlamadığım, anlatamadığım, anlamak istemediğim durumdur.
Kitap dersin fazla okuma zihnin bulanır der. Kur'an oku diyor dersin oku ama fazla okuma okuyacaksan dini kitap oku derler.
Yavuz'dan örnek verirsin o Yavuz'du derler. Sanki ona ait bir meziyet.
Kitap dersin. Pahalı derler. Hâlâ asgarî ücretle yaşama peşindeler. Durumunu düzeltmek için neler yapılabilir dersin. Hemen bir tevekkül havasına girerler. Ama demagojide de üstümüze yoktur.
Sinema, gavur icadıdır ama Tv'de bolca izlenir. Tiyatro daha soyut bir şey onlara göre. En azından Tv'de hoşlarına gitmeyen bir şey olursa basıp geçiyor ama tiyatroda sizi bazen yerden yere vurur.
Güzel sanatlar insanı dinden çıkarır onlara göre. Minyatür, hat dersin karşılık gelmez. Fatih'in bile resim çizimleri olduğunu, resim yaptırdığını söylersin, inandıramazsın.
Daha buna benzer birçok örnek. Okunuşlarında bile var böyle düşünenler. Sadece para, asgari ücret, geçim derdi, ev, araba, telefon, faturalar, alacağı zam, atama, kontenjan, emeklilik maaşını düşünen ve düşündürten bir sistemde insanların sanata ayıracağı zaman biraz zor gözüküyor.
nedensiz yere olmayan ilgisizliktir. insanlar eğitim sisteminin yozluğundan sanatla tam olarak ilgilenemiyor ki. aile baskısı ve ülkemizin şartları yüzünden oluşan gelecek kaygısı insanlara sevmediği işleri yaptırıyor. insanlar sanat yaparak geçinebileceğini bilse bir sürü insan zaten(ilgisi ve yeteneği olan) sanata yönelir. işte burada ortaya sosyal devlet ilkesinin girmesi lazım. insanların çalışmasa bile geçinebilmesi lazım iyi kötü. o yüzden önce insanların kafası rahat olmalı, sonra onlar zaten istedikleri alanlara yönelirler.
