türk halkının sanatsal faaliyetlerden uzak durmasıdır. ekonomik sorunlar ve eğitim alanındaki yetersizlik sanata olan ilgiyi azaltmaktadır. türkiye'de sanat ortaçağ avrupasında burjuvalara hitap eden eğlence aktiviteleri olarak görülmekteyken, günümüzde ülkemizde sanata ilgi duyan insanlar maalesef burjuva olarak görülmektedir.
misal ben bienale gittim gitmez olaydım. adam travesti çizmiş asmış, bir diğeri alkışlayan adamları loopa almış, bir diğer görüntüde ne mutlu türküm diyeneyi ingilizce söyleyen adamlar yürüyor. allahın aşkına ben travestileri ya da alkış yapan insanları neden izleyeyim? garip olan türkiyedeki sanata olan ilgisizlik değil böyle garip sanata olan diğer ülkelerdeki ilgidir. he ben modern sanattan bahsediyor olabilirim genel anlamıyla ama hepsi aynı. bir t harfinin çizili olduğu tabloyu picasso yapmışsa sanat ben yapmışsam çöp olarak değerlendiriyorsa dünya, öyle sanat anlayışına sokarım. **
üçüncü dünya ülkesi olmamamızın, batılılaşmakla-özenmek arasındaki farkı kavrayamamamızın vs. sebepleri de bu yüzdendir. ayrıca sanat, sanat için yapılır. lakin insan sanattan faydalanılır. sanat insan için yapılırsa, yani 'insanlar sanatımı beğensin, dinlesin, izlesin...' düşüncesiyle yapılmaya çalışırsa sanat değil, ticaret yapmış olur. sanat, sanat içindir.
bir ülkenin dünya platformunda söz sahibi ya da itibarlı bir ülke olmasının yolu ekonomiden sonra sanattan geçer. hatta ekonominiz ne kadar güçlü olursa olsun, sanatsal alanlarda kayda değer bir varlık gösteremiyorsanız, sahip olduğunuz bu ekonomik gücü de pozitif anlamda kullanamıyorsunuz demektir.
türkiye -ya da anadolu toprakları- tarih boyunca hep türlü psikolojik saldırılara ve manipülasyonlara maruz kalmış bir coğrafyadır. bizler de bu geleneğin devamı olduğumuz için ülkem insanları hep saçma ve balon gündemlerle meşgul edilmiş, kafası haklı olarak hep geçim derdi ve hayat kavgasına gömülmüş, sanat gibi uğraşlar hep boş işler olarak kabul görmüştür.
bunların yanında eğlence olarak erkeklere futbol, kadınlara da hiç bir sanatsal değeri olmayan hepsi bir diğerinin kopyası olan kalitesiz tv programları reva görülmüş ve hayat kavgalarından arta kalan zamanları da böylece doldurulmuştur.
türkiyede terör, siyasi ve ekonomik istikrarsızlık, batıya olan saçma özenti ve dinin emperyalizme araç olarak kullanılması gibi insanların sanattan uzaklaştırması da planlı ve programlı dış mihrak güdümlü uzun vadeli bir plan olduğu ortadadır.
(bkz: zorla güzellik olmaz)
sen ilk once refah seviyesini yükselteceksin, milleti sadece geçimini düşünen zavallı konumdan kurtaracaksın sonra sanat mü düşünüyor sinemaya mı gidiyor sanata katkısı mı oluyor sonra tartışacaksın.
81 milyonluk ülkemin sanata olan tutkusu göz yaşartıyor.
Taciz-tecavüz haberlerine ilgi: %99
Tüm magazin haberlerine ilgi: %88
işsizlik ve yoksulluk haberlerine ilgi: %35
Sanat haberlerine ilgi: % 0.21.
Sanatın gelişmesi için insanların öncelikli ihtiyaçlarının giderilmesi gerekmektedir.
Bunlar barınma, yeme-içme, korunma gibi temel meselelerdir. Ne yazık ki ülkemiz müthiş bir yer olduğundan sanata ilgimiz de diğer ihtiyaçların altında ezilmektedir.
Antik Yunan’da, rönesans sonrası Avrupa’da, 9.-10. Yy islam coğrafyasında bilim ve sanatın ileride olmasının esas sebebi de Budur.
Sen çık sokağa, g*tüme bıçak yer miyim acaba korkusu olmadan eve dön. O vakit sanata yönelmeye karar verebilirsin.
refah seviyesinin düşüklüğünün de etkisi çok olsa da aslında insanımızın doyumsuzluğunun tatmin olmayışından dolayı sanat aklına bile gelmez. çıkın sokağa sorun, bin lira kazanan da geçinemiyorum der meclisteki bakanlar da geçinemiyorum der. ama binlerce insan ganyan bayilerinde maçlarda bir araya gelerek para yer.
biraz da toplumdaki sanatçı kesime suç buluyorum çünkü az buçuk sanata ilgisi olanlara da tepeden bakıp "sen ne anlarsın sanattan, sanat işte bu benim yaptığımdır, anlamıyorsan senin kıt oluşundandır" tarzı yaklaşım eldeki ilgiyi de kaybettirir.
Hâlâ anlamadığım, anlatamadığım, anlamak istemediğim durumdur.
Kitap dersin fazla okuma zihnin bulanır der. Kur'an oku diyor dersin oku ama fazla okuma okuyacaksan dini kitap oku derler.
Yavuz'dan örnek verirsin o Yavuz'du derler. Sanki ona ait bir meziyet.
Kitap dersin. Pahalı derler. Hâlâ asgarî ücretle yaşama peşindeler. Durumunu düzeltmek için neler yapılabilir dersin. Hemen bir tevekkül havasına girerler. Ama demagojide de üstümüze yoktur.
Sinema, gavur icadıdır ama Tv'de bolca izlenir. Tiyatro daha soyut bir şey onlara göre. En azından Tv'de hoşlarına gitmeyen bir şey olursa basıp geçiyor ama tiyatroda sizi bazen yerden yere vurur.
Güzel sanatlar insanı dinden çıkarır onlara göre. Minyatür, hat dersin karşılık gelmez. Fatih'in bile resim çizimleri olduğunu, resim yaptırdığını söylersin, inandıramazsın.
Daha buna benzer birçok örnek. Okunuşlarında bile var böyle düşünenler. Sadece para, asgari ücret, geçim derdi, ev, araba, telefon, faturalar, alacağı zam, atama, kontenjan, emeklilik maaşını düşünen ve düşündürten bir sistemde insanların sanata ayıracağı zaman biraz zor gözüküyor.
Ezberden konuşan sevgili sözlük yazarları.
Bu ülkenin en çok satan gazetesi 10 yıldan fazladır memleket şairleri diye sayfa yapıyor ve onbinlerce insan oraya şiir yazıyor.
Her genç yakışıklı yada güzel fenomen demo şarkı çıkarmak için çabalıyor ve çıkarıyor.
Milyonlarda sevgili blake şiirlerini kıskandıracak iyi geceler mesajları atıyor.
Onbinlerce insanımız kahve ile kitap fotosu çekecek kadar okumaya aşık hem de.
Yüzbinlerce liseli bir kısa film çevirip akademideki kodamanları şaşkına çevirmek istiyor.
Derste deftere resim çiziyor, duşta şarkı mırıldanıyor, coğra bölgeler farklı mimari şekillerde evlerine kaçak kat çıkıyor.
Şairlik bizde. Müzik bizde. Resim biZde. Mimari biZde. Roman bizde. Yahu ülkenin yarısı sanatçı gibi davranıyor nasıl sanata ilgisiz olabiliriz?
Sanatta büyük bir kalite problemimiz olabilir ama ilgisiz değiliz işkemden atmayın ezbetletilen şeyleri.
Degmez ki. Tiyatroculara artistlik yapma lan denilen topraklar ilgili olsa ne olur sanata? Sokak muzisyenlerini dilenci zanneder bunlar. Bunlar varya bunnlarrr.
sadece sanata mı eğitime, adalete, bilime güzel neredeyse her şeye ilgisiziz. ama ranta, betona, haksız makam/ mevkilere, kutuplaştırmaya baya ilgiliyiz.
nedensiz yere olmayan ilgisizliktir. insanlar eğitim sisteminin yozluğundan sanatla tam olarak ilgilenemiyor ki. aile baskısı ve ülkemizin şartları yüzünden oluşan gelecek kaygısı insanlara sevmediği işleri yaptırıyor. insanlar sanat yaparak geçinebileceğini bilse bir sürü insan zaten(ilgisi ve yeteneği olan) sanata yönelir. işte burada ortaya sosyal devlet ilkesinin girmesi lazım. insanların çalışmasa bile geçinebilmesi lazım iyi kötü. o yüzden önce insanların kafası rahat olmalı, sonra onlar zaten istedikleri alanlara yönelirler.
Sanat, refah düzeyi ile doğrudan ilişkilidir ve refah düzeyi yüksek olan ülkelerde sanata ilgi yüksektir. Refah seviyesi düşük ülkelerde ise insanlar geçim sağlamak için düşünmekten dolayı sanata yeterince zaman ayıramaz. Sanatı içselleştirebilmek için önce ekonomi gibi bazı meseleleri aşmış olmak gerekir.
Tipik Üçüncü dünya ülkesi profilir. Sanat için belli bir kültür düzeyi bu düzey içinse belli düzeyde ekonomik bağımsızlık gerektirir. Makarna-tarhanayla beslenen halkın sanat gibi bir derdi olmaz. Üstelik o acınasi durumu ve zihniyetiyle sanatı ve sanatçıyi hakir görür, kabalığı, köylülüğü, şiddeti ise kutsar. Buna çomarlığa övgü diyebiliriz.
