dünyanın her yerinde kadın olmak zordur amma velakin türkiye’de daha da zor. ülkemizde insan olmak, insana yakışır şekilde yaşamak, insanca yaşamak bu kadar zorlaşmışken bir de kadın olup yaşamayı siz düşünün artık.
oysaki cinsel kimlikleri yırtıp atsak bir kenara da insan olsak.
erkek olmayın, kadın olmayın, escinsel olmayın sadece insan olun insan.
Yere düşüp kafanı kırdıktan sonra kanlar içinde yatarken en yakınının sana yardım etmekten önce açılan bacaklarını kapatılması olayını yaşayan kadın olmaktır.
dünyanın her yerinde kadın olmak zordur. ama türkiye de daha bi zordur. çünkü belli kalıplarımız, batıl inanışlarımız var. kimin ne istediği sorulmuyor. ortada bir doğru var herkes onu uygulamak zorunda. görelim mi;
işte böyledir türkiye de kadın olmak. bu kadar baskıcı toplum sanmam diğer ülkelerde olsun. hem modern olmaya çalışıyoruz kendimizi parçalarcasına hem de köhne fikirlerden bir türlü kurtulamıyoruz. çelişki yumağıyız.
1-daha küçükken erkek çocuklar pipileri salına salına denize girerlerken sana ayıp , sakın , aman denir. sen anlamazsın nedenini küçücük bedeninde gizlemen gereken şeyin ne olduğunu.
2-yavaş yavaş ergenliğe girilir baban ve etrafındaki diğer erkekler bütün kıyafetlerine tavırlarına kararlarına karışır.
3-hiçbirşey yapmadıysan da es kaza eve felan geç kalırsan hemen bağrılır çağrılır.
4-üniversiteye gidersin erkek yurduna kız yurdunun aksine sıcak su verildiğini öğrenirsin. öyle ya kızlar asla rüyalarında cinsel içerikli şeyler göremez!
5-okul biter iş görüşmelerine gidersin binbir çeşit salyaları akan herif sana asılır. işe girersin iş yerindede rahat bırakmazlar işinden gücünden olursun
6-evlenirsin gene kurtuluş yok herşeyine baban karışırken kocan karışmaya başlar.
7-olaki boşanırsan kendi başına hayatını hiç yaşayamadığından sudan çıkmış balığa dönersin.
daha kadının yediği dayaklar ,cinsel sömürüsü....vs konularına girmedik bile.işte kadın olmak böyle birşey ülkemde.
Bazen çok kolay, bazen çok zor olandır.
Kendi açımdan düşüneyim. Kendi başıma yapabileceğim hiçbir şey için yardım istemiyorum. Yüküm azalsın diye birilerine iş yıkmıyorum. Dişiliğimi kullanıp insanları etkilemeye çalışmıyorum. Kimseye hesap kitlemiyorum. Valizim çok ağır yardım et diye bir kere bile bir erkek arkadaşımı terminale çağırmadım.
Özetle etrafımda gördüğüm birçok kız tipinin yaptığı gibi hayatı kendime kolaylaştıracak zayıf kadın imajını yaratmıyorum. Kızlar bunu yapıyor ve hayatları bu açıdan çok kolay. Ben kendi kendime hayatı zorlaştırıyorum. Bunun üzerine bir de arada taciz olayları oluyor. Huzurla ve korkusuzca gece dışarı çıkamıyorum, en geç on ikide eve dönüyorum ki on iki de ekstrem durumlarda oluyor, sanırım yaklaşık bir senedir en geç onda evdeyim.
Ha bu arada lisedeyken bordo berelilere hayrandım. Hiçbir zaman bordo bereli bir sevgilim olsun istemedim, ben bordo bereli olmak istedim. Çünkü ben türk kızıyım, türk kızı savaşçıdır düşüncesini temel alarak böyle düşündüm. Fakat ülkücü geçinen arkadaşlarım "elinin hamuruyla" diyerek bu sadece hayal olan düşüncemi aşağıladılar. O kadar tuhaf geldi ki, savunmaya bile geçmedim. Feminist değilim ama ülkedeki islam kültürünün getirdiği erkek baskın kadın çekinik zihniyetten rahatsızım. ikisi de baskın olabilir, olmalı. Zaten erkeğin doğası baskınsa güçlü kadın bunu yadırgamaz. güçsüz, özgüvensiz erkekler güçlü kadınlardan korkar ve onları susturur, işte islam kültürü.
Mesela Benim için hayat zor Türkiye'de kadın olarak çünkü ben ayrıldığım adamın nafakasıyla yaşamayacak kadar gururluyum. Sırf bir erkeğin parasına muhtaç olmamak için yıllarca çalıştım. Kolay yoldan bir bölümde okuyup tıpçı koca bulma hayaline kapılabilirdim. Ama yapmadım. Zoru seçtim.
Neyse çok uzattım. Demem o ki Ben ve benim gibi kadınlar için Türkiye'de hayat zor.
Ama bence ben ve benim gibi kadınlar daha tatminkar ve daha mutlu.
Böyle güçlü olmak çok güzel kızlar.
Gelsenize. Ama gelemezsiniz, siz kafede üzerinize şal alıyorsunuzdur şimdi. Zayıf görüneceksiniz ya hani..
daha anne karnında, cinsiyetin belli olur olmaz çizilir senin kaderin. öyle ya "erkek adamın erkek oğlu" olmalıdır. çünkü. ne demekse artık bu. bababın kalbinde bir burukluk olarak doğarsın. ama annesinin bir tanesi, kusuzu olarak büyürsün.
5-6 yaşlarında başlar "kapat kız bacaklarını. giydirme şu kıza şöyle şeyler" baskıları. o yaşlarda itelenirsin. ileride çıkar bu itelenmenin emareleri.
sonra kadınlığa adım attığın o gün gelir. korkuyla annenin yanına gidersin, anlatırsın. annen ne olduğunu söyleyince rahatlamakla, endişelenmek arasında gidip gelen bir haleti ruhiye ile annene sarılırsın. sünnet olan bir erkek çocuğunun bu durumu yedi düvele duyurulurken, senin kadınlığa adım attığını annenden başka kimse bilmez.
15-16-17; eteğinin boyunu neden kısalttığını, bu yaşlarda beğenilmek, arzu edilmek gibi hislerinin olduğunu bilmez kimse. tabi bu yaşlarda, baban yaşında adamlar bile sana sulanmaya çalışır.
yaş gelir 20'ye, evlen artık baskılarından, "işi gücü olan oğlu" laflarından gına gelir. sonra bir gün gönlünü kaptırırsın birine v ehep hayalini kurduğun o beyaz gelinliğinde çıkarsın evinden.
birkaç yıl sonra anlarsın nasıl bir hayvanla evlendiğini. çocuğun için dayanırsın, katlanırsın her şeye. direnebildiğin kadar direnirsin. dayanılmayacak noktaya gelince de çareyi ayrılmakta bulursun. ama o gururuna işediğimin hayvanı gururuna yediremez onun götüne attığın tekmeyi. gelir, çocuğunun gözleri önünde seni sokak ortasında vurur. bir gazete kağının altında yatarken sen, akşam haberlerinde bizlere umutsuz gözlerle bakan son bir bakış atar ve gidersin... sonra? sonrası sadece trajedi...
ölünce de bitmiyor ki çilen. ayrılmayı hazmedemeyen ya da kendini ehli namus sayan ve kadın kanıyla beslenen bir egoya sahip olan katil; tahrik indirimi diye bir indirim alır. sanki sen kendini öldürtmek istemişsindir de o kendine hakim olamamıştır. sen toprağa geri dönerken, o katil de asıl ait olduğu yere gider...
en basitinden bir örnek ile anlatmaya çalışacağım durum.
istanbulda bir kadın cinayeti işlenmişti hatırlarsanız. sarai sierra. ülke olarak ne kadar şaşırmıştık, kadın sadece öldürülmüş, tecavüze falan uğramamış, eski kocası da yokmuş. sadece öldürülmüş, oysa biz alışkın değiliz böyle cinayetlere. bizim kadın cinayetlerimiz namus için olmalı, çok sevdiğimiz için olmalı, mini etek giydi diye olmalı. kadın bir turistse önce gasp edilmeli, sonra tecavüz, en sonunda da öldürülmeli. ama sarai sierra sadece öldürülmüş! kabullenemedik, kesin casustu ajandı diye haftalarca kafa yorduk. kolay mı öyle bu ülkede tecavüze uğramadan ölmek, kolay mı bu ülkede kadın olmak?
normal bir toplulukta, tüm süreçlerin standart vaziyetinde işlemesi gerekirken; ülkemizde gelişen çoğu olayda seksist yaklaşım vardır. bu yaklaşım her iki cinse dair değil, sadece kadın üzerinedir. bunun sorumlusu olarak sadece söz konusu topluluktaki erkek bireylerin vizyon darlığı kabul edilemez. sorumlulardan biri, kendini bir amaç olarak kabul ettirmeyi onaylamış olan kadındır.
