allah yardım etsin valla işleri zor. 6 yıl okulunu okumak sonra darpedilmek falan korkunç. hastanelerde x-ray cihazı olmalı aslında adliyelerdeki gibi. gerçi ortopedist ablam otizmli olduğumu söylemese belki de kızacaktı ve gereksiz uzattı konuyu ama yine de doktor da hasta da darp edilmeyi, öldürülmeyi hak etmiyor.
Tıp Fakültesi tercihinde ve hatta devam sürecindeki TUS tercihlerinde çok dikkatli olunması gerekir.
Çünkü burada bir meslek değil, bir hayat tercihi yapılmaktadır. Elbette bu yaklaşım diğer tercihlerini belirlerken; “daha az hasta görme”; “daha az acil servis nöbeti tutma”; “özel sektörde daha çok imkana sahip olma”; “malpraktisten (malpractice) (hatalı müdahaleden) doğan tazminat riskinin en az olduğu”; “hastanın masada kalma riskinin daha az olduğu”; “hasta yakınları tarafından sözlü ve fiziksel şiddete uğrama riskinin daha az olduğu”; “asistanlık sürecinin daha kolay geçtiği” gibi kriterlere bakıyorlar. Bu kriterlere güncel olarak en çok uyan ve TUS adaylarının bu sıralar gündemini sıkça işgal eden bölümlere baktığımızda ise Kozmetoloji gibi “popüler” ve daha çok gelir getiren bir yandal imkanı olan Dermatoloji (Deri ve Zührevi Hastalıklar) branşı ile Radyoloji branşı yer almaktadır. Bunların yanı sıra günümüz toplumlarının tektipleştirici güzellik algısı sebebiyle gittikçe önem kazanan Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi branşı ve bu branş uzmanlarına özel sektörde sunulan geniş alan ve yüksek ücretler sebebiyle; adayların öncelikli tercihler arasındadır.
Beyin Cerrahi, Kalp ve Damar Cerrahisi, Kadın Doğum, Genel Cerrahi gibi cerrahi branşlar ise maalesef pek çok TUS adayının yukarıda sıraladığım gerekçeler yüzünden önceliği değildir artık. Gençler, öğrencilik yılları boyunca hayalini kurduğu, halk arasında “masadan adamı kurtardı” denilen cerrahi bir branşı dahi tercih etmekten imtina etmektedirler.
geçen bi tip tıp böyle okunur diye başlık açtığından beri sorguladığım durumdur. fetöcüleri falan hiç saymıyorum da görsen escort diyeceğin tipler doktor olabiliyorsa o ülke bitmiş demektir. fırsat eşitliği diyoruz da bu kadarı fazla az seçerek alın insanları gerçi ondan da anlamazsınız ki siz.
koduğum sağlık sistemine ,5 dakıkalık hasta bakma süresine rağmen tanı atlamamaya çalışmak,bazen hastaya rağmen hasta için tepinip durmaktır.
sonunda tüm olumsuzluklara direnemeyip,defansif tıp anlayışına geçmektir.
az önce ekşisözlükte bu başlığa girilen entryleri okudum. bir çoğu aslında doktor olamamış ama hayatının belli bir döneminde olmayı istemiş tipler. böyle olunca da baya baya nefret suçu işliyorlar ama neyse konumuz bu değil. bilmem kaç sene kpss için hazırlanmışmış, kütüphanelerde sabahlamışmış da ancak 3 kuruşluk maaşlı memurluğu kazanabilmişmiş ama hiç doktorlar gibi çalışma şartları, emek verdim triplerine girmiyormuşmuş. arkadaşım bir nöbet gecesi senin bütün bir yıl yaptığın hatta 5 yılda yaptığın işe bedel. 400 hastayla 36 saat aralıksız ilgilenmek ne demek biliyo musunuz siz? yaşıtlarınız festival festival gezerken sizin aylar öncesinden komiteye hazırlandığınız tıp fakültesi dönemine girmiyorum bile. o yüzden tüm durumlardan sonra kazandığınız paranın da pek bir önemi kalmıyor. şiddet, saygısızlık hatta ölümlere girmiyorum bile. kısacası doktorluk her yerde zordur ama türkiye' de ayrı bir zordur.
nerede ve hangi kurumda doktor olduğuna göre değişir. ayrıca her mühendis malı götürmez, en basit örnek 13 sene yüksek öğrenimli iki yabancı dili çok iyi bilen bir araştırma görevlisi doktor olan makine mühendisi bir doktorun ayda çalıştığının yarısını çalışsa bile o doktorun kazandığının yarısını kazanamıyor. zaten bu memlekette herkesin mesleği kendine göre zor, yapmayan bilmez arkadaşım akademisyenliği.
Her meslek zordur ama doktorlor sanırlar ki en zor meslek doktorluktur. Çok sevilen ve saygı değer fazlaca doktorlar vardır ancak malesef çoğunlukla Türkiye de doktorluk, ilaç şirketlerinden promosyon toplamak dolayısıyla getirisi yüksek şirketlerin ilaçlarını yazmak, yaptığı her yönlendirme için prim hesaplamak, iki kelime fazladan konuşacak diye ödü patlamak, hastanesine yaranmak ve kendi kazancını artırmak için bir sürü tahlil istemek, özel sigortalı hastalardan daha da fazla testler istemek, hastalık belirtisi görüldüğünde hemen gidince bişeyin yok hastalık hastası olmayın diye eleştirmek. Hasta olup gidince geç kalmakla eleştirmek. Eleştirildikleri anda insanları kıskançlık ve cahillikle suçlamaktır. hatta doktor olmak istemiş olmak ama olamamış olmakla suçlamaktır. Her mesleğin başarılı ve başarısız temsilcileri olmasına rağmen Türkiyede doktorluk başarısızlığın kabul edilmemesidir. Mutlaka ya hasta suçludur ya testler yanlıştır hiç olma dı Allah' a atmaktır suçu. Kısacası Türkiyede doktorluk kendini insanların üstünde görmektir.
girdiğin ameliyattan sonra hastan ölürse eğer hasta yakını tarafından bıçaklanman şart olur ve ölürsün. maalesefki gaziantep'te yaşanmış bir olaydır bu.
