bugün

ister üniversite mezunu olsun, ister kör cahil bir çok türk insanında gördüğüm çok kötü bir huydur. iyileşmek için illaki ilaç lazım olduğunu sanır. en küçük durumda ilaç alır, antibiyotik kullanır. zanneder ki ilaç olmadan iyileşemez. öylesine yürüyüşe çıktığı bir anda '' dur hazır yakınken bi gidip aile hekimine ilaç yazdırayım, o kadar gelmişiz'' aile hekimi de garibim yazsa bir dert yazmasa bir dert. bir de hasta kendi kendine uydurduğu semptomlardan oluşan hastalığa inanır ve o ilacı kullanır. şimdi neden mi böyle gaza geldim. salak bir arkadaşım yüzünden.

hani yeni bir şey çıktı özel hastahanelerde elini kayıt ettiriyorsun tedavi olmak için bizim bu salak onu aile hekiminde yapılıyor sanmış gitmişken de boğazım ağrıyor demiş antibiyotik ve bir tane ilaç yazmış doktor. antibiyotiği 12 saate bir alacak sabah 8 akşam 8 bu sabah 8 de antibiyotiği, ilacı aç karnına almış akşamda yemek yedikten 4 saat sonra falan yani yine aç karnına almış. şimdi başım ağrıyor, midem bulanıyor, karınım feci bana ağrı kesici verin diyor bide utanmadan. bari yemek yede öyle alırsın deyince de '' ayyy senle mi uğraşıcam be ölüyorum burada'' gibi saçma tepkiler alıyoruz. ilaç kullandığı için olan rahatsızlığı ilaçla geçirmeye çalışmak bilmiyorum bana tuhaf geldi tıpçılar devreye girin.
Komşu dan ondan bundan aldığı ilacı icip iyilesecegini dusunmesinden çıkan bir problem dir!
(bkz: tıp insanları gizliden sömüren bir alandır)
(bkz: gripin)

ya da "bi aspirin iç geçer".
Doğru tespit.Evde herkes doktor.