yaşar kemal dersek vedat türkali üzülür, vedat türkali dersek peyami safa kırılır, peyami safa dersek orhan kemal üzülür, orhan kemal dersek sabahattin ali'ye ayıp olur, sabahattin ali dersek ahmet hamdi tanpınar hüzünlenir, ahmet hamdi tanpınar dersek oğuz atay kabullenir belki ama boynu bükülür, oğuz atay dersek yakup kadri karaosmanoğlu, kemal tahir, yusuf atılgan, hüseyin nihal atsız, mehmet rauf ve niceleri yok sayılmış olur.
binaenaleyh, hepsi son derece değerli ve yeri doldurulamaz sanatçılardır.
yaşar kemal, peyami safa, tevfik fikret, namık kemal, fuzuli, aşık veysel. ve daha bir sürü... bazıları şiir yazarı olsa da türk edebiyatının en büyük yazarları arasında yerini almışlardır.
tadı uslarda kalan insan tasvirleri ve anadolu insanının yaşam biçimini, öznel yapısını ortaya koyan romanları ile yaşar kemal, kemal tahir ve fakir baykurt, okumaya doyum olmayan akıcı yazım üslupları ve gerçekçi anlayışları ile tarz yaratan hikayeciler ömer seyfettin, yakup kadri karaosmanoğlu, sait faik abasıyanık kategorilerinde elbette paha biçilemeyecek değerdedirler. şiirde ise, içtenliği ve kalemini kullanmadaki mahareti ile göz dolduran orhan veli'yi kim es geçebilir.
