bundan iki yıl önce benim gibi kapalı bir kaç kız arkadaşımla birlikte beyoğlu öğretmen evine akşam yemeğine gitmiştim.
yan masada içki içen aile bize bakarak bunlar da her yanı sardı diye konuşmaya başladılar. halbuki ben 8 yıllık kadrolu öğretmenim eskişehirliyim. üniversiteyi istanbulda okumuşum istanbulda çalışmışım. anam türk babam türk. memleketimin her yerini sarsam ne olur ki? burası benim ülkem. bizim ülkemiz.
her karış toprağına gitme hakkımız var.
beni bakışlarıyla tahkir eden amcaya gözlerimi diktim uzun uzun. bi kelime etseydi çok pis tartışma olurdu. hassasım bu konuda.
kapalılar dışlanıyor türbanlılar tacize uğruyor. sanki açıklar çok mu rahat. onları da yaşlı teyzeler rahat bırakmıyor. normal eşofman+sapka ile dısarı cıkmısım. kopek gezdırıyorum kadın dıyor ''bu dunyanın ötekiside var ayıp kızım boyle gezme hiç edep terbiye yokmu sende cık cık cık'' sanki mayo ile geziyoruz izmir gibi bir şehirde böyle binlerce işte.
gün gelip aynı şeyide annesine yapabilme ihtimali çok yüksek olan insanların yaptığı taciz. hatta türbanlı türbansız farketmiyor bu insanlar için. iki türde de annesine yapar bu onursuzluğu..
türbanlı yada türbansız, eğer türkiye de kadınsanız tacize uğrarsınız. burada dikkat edilmesi gereken şey kadınların tacize uğruyor olmasıdır. kadının fiziksel görünüşü değil.
vardır böyle bir şey. nedeni ise kafalara yerleşmiş olan türbanın siyasal islamın bayrağı, şeriat özleminin bir simgesi olduğu kanısıdır. insanlar, bunu kendi yaşam stillerine bir tehdit olarak algılıyorlar. türbanofobi diyebiliriz buna aslında. bu önyargıları silmek ise biraz zor, çünkü geçmişte tam da bu kanıları doğrulayacak pek çok örnek yaşandı ve bu örneklerden çıkılan genellemeleri silmenin yolu tam aksi örnekler sergilemekten geçiyor, bunu sağlamak da yine türban takan bayanların elinde aslında.
içinden çıktıkları cemaat tarafından yüzyıllardır- ben diyeyim 1400 yıl- insan muamelesi görmemeleri yanında, lafı edilmez tacizlerdir...
tarih boyunca sosyal hayattan dışlanmış, söz hakkı verilmemeiş, miras payı gasbedilmiş, mahkemede tanık bile olamamış, kapalı odalara hapsedilmiş, burka, peçe, türbana sarınmaya zorlanmış bir kadının, bence daha büyük dertleri olmalıdır..
türbanlaıların türban takmaya nasıl başladıklarını- zorlandıklarını bildiğimiz için de, kendi düşen ağlamaz diyemiyoruz ne yazık ki...
sözlük içinde dahi gördüğümüz tacizlerdir. hatta bazıları bunları dile getirenleri faşistlikle ve aymazlıkla suçlar. işte türbanlıları bu şekilde taciz edenler aslına bağnaz ve hatta şovenist insanlardır.
"ayrıca türban üniversitelerde serbest olsa siz bize mahalle baskısı yaparsınız" diye bu insanlara mahalle baskısı yapanların tacizleridir. bu başlı başına bir tacizdir.
hicbir sekilde hak etmedikleri tacizlerdir. hayir bir de ozellikle bakilmasin diye ortunenler icin "ellenmek istiyor" yakistirmasi nasil yapilir anlamis degilim. en az onlar kadar ellenmek istiyorsunuz, yalan mi?
balçiçek pamir'in yazısında belirttiği tacizlerdir, "insan olmak" kavramını öyle güzel dile getirmiştir ki balçiçek pamir, sözün bittiği yeri göstermiştir.
Bodrum'da bir sahil. iki haşemalı genç kız denize doğru yürüyor. Ne yalan söyleyeyim ben de uzun uzun baktım. Alışık olduğum bir görüntü değil. Bir tanesi yeşil bir tanesi mor üstelik. O sıcakta terlemezler mi diye düşündüm. Bir tanesi yanıma yaklaştı. Biz, dedi. Bursa'dan geliyoruz, ilk defa buraya geldik. Sizin de ikizlerinizi görünce benim de 1,5 yaşında oğlum var acaba ne önerirsiniz? Ne yapsak, otelden memnun değiliz nerede kalsak?
Bir süre sohbet ettik. Sonra ben ikizleri simitlerine oturtup denize girdim.
Sohbet ettiğim genç kadın da kız kardeşi olduğunu sonradan öğrendiğim genç bir kızla denize girdi. O sırada diğer kadınlardan taciz başladı.
Hem de yüksek sesle.
-Şunlara bak, ne biçim kıyafet? Üstelik rüküş.
-Buralara kadar geldiler. Bodrum'un da tadı kaçtı.
-Maşallah hiçbir şeyden de geri durmuyorlar.
Utandım. Öylesine utandım ki sormayın. Biz ne zaman böylesine sert, vicdansız acımasız ve tacizkar olduk? Biz ne zamandan beri insanları kıyafetlerine ve dış görünüşlerine göre yargılar ve idam eder olduk? Hep Sorun bizi yönetenlerde, aşağıda bir problem yok demiyor muyduk?
Haşemalı kızlardan biri dayanamadı.
"Niye bize laf atıyorsunuz, ben de sizin gibi tatile geldim. Üstelik ben sizi rahatsız etmiyorum"
Karşıdan cevap gecikmedi.
"Görüntün beni rahatsız ediyor"
Nasıl yani?
Sahne 2
istanbul Kemerburgaz'da bir site. Sitenin sakinlerini bir telaş almış ki sormayın. Elimde bir mail var. Site sakinleri sitelerine yeni taşınan aileden son derece rahatsız olmuşlar. Neden? Çünkü ailenin annesi türbanlı. Diğer site sakinlerine gönderilen mailde Hemen bir çözüm bulmalıyız deniliyor. Artık buralara kadar geldiler. "Nasıl olur da böyle bir aileye ev kiralarlar anlamıyoruz. Acilen bir toplantı düzenleyip Kimlere ev kiralanabilir maddesinin üzerinde detaylıca konuşmalıyız."
Kendini bilmez bir site sakini böyle bir mail atmış ne olacak ki?
Diyebilirsiniz.
Ben de öyle dedim. Bu mail bana geleli 2 ay olmuştu.
Taa ki diğer site sakinlerini cevaplarını ve konuyla ilgili önerilen çözümleri okuyuncaya kadar inanın öyle öneriler var ki yazmaya elim gitmiyor.
Yine utandım. Hayatımda ilk defa bu kadar net bir şekilde, ait olduğumu hissettiğim topluluktan ne kadar uzaklaştığım fark ettim birdenbire.
Sahne 3
istanbul Levent'te bir italyan restoran.
Dört gün önce,
Saat 21.30'da.
Elele bir çift geldi mekana.
Kadının başı kapalı.
Kenarda bir masayı tercih ettiler.
Bir süre sonra yine taciz başladı.
Bakışlar, yüksek sesle söylenmeler, gereksiz gürültüler.
Bir süre sonra "Bir daha burayı adım atmam" diye mekanı terk edenler bile oldu.
Elimde içki kadehim ağzım açık kaldı.
O çift herkesin elinde içki kadehinden, şortlarımızdan, mini eteklerimizden rahatsız olmadan baş başa bir gece geçirmek için kalkıp restorana geliyor ve biz ne yapıyoruz? Ne yapsın adam hayatını Fatih ve çevresinde mi geçirsin?
Üstelik ortada insan haklarına aykırı bir durum yok mu?
Tekrar soruyorum biz ne zaman bu hale geldik?
Şimdi beni topa tutacak kendi deyimleriyle türban konusunda taraf olan okuyucularıma sesleniyorum. Elinizi vicdanınıza koyun. Bu yapılanlar ayıp değil mi? Günün birinde türbanlı biri sizden bir yardım isterse el uzatmayacak mısınız? Biz böylesine insanlıktan çıktık mı?
Zaten birilerinin amacı toplumu bölmek, biz böylesine garip insanlar haline getirmek değil miydi? Peki biz niye alet oluyoruz?"
