-çocukların 2 yaşlarında almaya başladıkları,anneler tarafından verilen,"bebek bezsiz yaşama" seminerleridir.
-bu seminerler en iyimser bir zamanlama olarak 3 ay sürer.
-artık poposunda bezi olmayan çocuğun,yere düştüğünde poposu acıyacaktır.
-alt ıslatma olayları had safhaya çıkar.
-her gece "anneeeğğğ çişim vaaaaa" diyen kulak tırmalayıcı bir ses duyulur.
-bebek bezinin sıcaklığına alışmış çocuğun poposu oturduğu klozette üşür.
-çocuk sifon çekildiğinde yaptığı boşaltım ürününün nereye gittiğini sorar.
-sabırlı anneler bu eğitimi çocuklarına kazandırdıklarında,ödül olarak pis kokulu bir klozet alırlar.
-bebek bezine verilen parayla aile daha eli bol bir hayat yaşar.*
eğer bir köpeciğiniz varsa ya da sahip olmak istiyorsanız, tecrübeli bir köpek sahibi olaraktan şunu belirteyim ki sabretmek lazım. köpeciklerimizin işediği veya daha çok efor sarfedilmesi gereken marifetlerini alırsınız ya da üzerine edilen şeyi feda edersiniz, köpeciğinizin sizin istediğiniz yere kaka, çiş vs. yapması için yerleştirirsiniz. işte tam bu noktada ya sabır ya sabır demek gereklidir. çünkü ortaya yayılan kokuya istenen sonuca ulaşılması için sabredilmesi gerekir. başarılar dilerim.
askere gidenlerden öğrenilen hikayelerden çoğuna konu olan olgu. özellikle türkiye'nin az gelişmiş yörelerinden gelen acemilerin askerde gördükleri eğitim. (bkz: oxford vardı da biz mi okumadık)
Aslında çocuğa verilen ilk sorumluluktur.
Hem fiziksel hem de ruhsal olarak çocuğun buna hazır olması gerekir.Bu nedenle belirli bir yaşı yoktur.
Ancak ortalama 36.ayda istisnalar hariç çocuklar bu eğitimi almış olurlar.
Çocuğu zorlamak sadece bu eğitimin alınmasını geciktirir.
ideal olan kız çocuk ise annenin,erkek ise babanın çocuk ile beraber tuvalete girmesi,kendi tuvalet ihtiyaçlarını giderirken kapıyı açık bırakmalarıdır.
Çocuk nasıl konuşmayı ya da herhangi bir davranışı taklit ederek yapıyorsa bunu da taklit ederek gerçekleştirir.
Çocuğu ile yakın bir ilişki kuran anne onun bu eğitime hazır olup olmadığı çok rahat anlayabilir.
Hazır olan çocuğun tuvalet eğitimini tamamlaması 1-2 haftayı bulur.
Çocuk hayatının bu ilk sorumluluğunda bebeklikten çocukluğa ilk adımını atar.
Bugüne kadar hiç yapmadığı 'bedenini,kaslarını kontrol etme,onların işlevini anlama ve bu eylemin gerekliliğini kavrama' gibi aslında bizim için çok basit gibi görünen ancak 1-3 aş arası için karmaşık bir dizi 'yenilikle' karşılaşır.
Hepsinden de önemlisi 'alt temizleme' eylemi sırasında annesi ile kurduğu tensel yakın ilişkiyi kaybedeceğini düşünebilir.
Fiziksel açıdan hazır olsa bile hala durumu inatla reddetmeleri belki de bundandır.
Kısacık ömrünün bu ilk sorumluluğuna onu iterken korkutmak,kızmak,küçük görmek,bağırmak ise onun aileye karşı güvenini azaltabiilir.
Ailelerin düştüğü en büyük hata ise başka çocukla kıyaslamaktır.
Unutulmamalıdır ki her çocuk kendine özgü bir karakterdir ve ortak bir reçete ile sorunlar çözülemez.
Her nasılsa yetişkin biri kendi kararlarını veriyorsa çocuğun da bunu yapabileceği bilinmeli ve doğru zamanı onun bize göstermesi beklenmellidir.
Sabırla kızımın bu zamanı bana bildirmesini beklerken henüz 2 aşına yeni girmişken her sabah ve gece ısrarla tuvalete götürmem kesinlikle olumsuz bir etki yaratmıştı.1 ayın sonunda kabus görmeye başlayınca herşeyi oluruna bırakmaya karar verdim ve 3 yaşına 2 ay kala bir sabah kalkıp 'anne ben artık bu pis bezi istemiyorum,bana don giydir' dedikten sonra bir daha altını bağlamadım.2 hafta sonra gece dahil hiç altına kaçırmadan bu eğitimi tamamladı.
Köpeğe verilenin de sıkıntı yaşatan eğitimdir. tuvalet eğitiminin sonunda şöyle bir tablo oluştu. we don't need no education diye haykırarak salona sıçtı, odama sıçtı sürekli sıçıyor efendim durduramıyoruz.
3-5 yas arasinda verilmesi gereken davranis degisikligidir. Baskici bir egitim verilirse ikeride cocugun cekingen, utangac; rahat uysal bir egitim verilirse girisken bir evlat yetistirmis olunuyormus. Turkiye de ki tuvalet egitimi cozemedim hala. Bir yerde hata yapilmis ve yapiliyor ama nerede.
Evinizin her yerine işenip, sıçılması anlamına gelir. Bu olaylar karşısında kızmadan, gülümseyerek temizlemeniz anlamına da gelir. 3 yaşına kadar olan eğitimlerin en zoru ve sabır isteyenidir.
oğlum 2,5 yaşındayken başladığımızda bezi çıkarttıktan sonra çamaşır makinesini izleyeceğim diye banyodaki fayansa oturunca annesine "anne yer neden soğuk" sorusunu sormasına neden olan eğitimdir. bez poponun üşümesini engelliyormuş onu anladık o gün.
tuvalet eğitimi genellikle 18 ay ile 3 yaş arasındaki çocuklara verilir. sevgili bez endüstrisi 2 yaşından önce tuvalet eğitimi vermeyin, yoksa çocuğun psikolojisi bozulur der, saçmalar. Tabii ki, Her tür baskı psikolojiyi bozar, bebeği yetişkini yok bu işin. Bana göre tuvalet eğitimindeki en büyük ipucu anne babanın rahat olması, çocuğu darlamaması.
Kızım 18 aylıkken 4-5 günde tuvalet eğitimini tamamladık. Tecrübelerimden yola çıkarak verebileceğim tavsiye, bezi bir defa çıkardıysanız bir daha takmayın. Gece bezi takayım, gündüz çıkarırım mantığı çocukların aklını karıştırıyor. Gece bir alez serin yatağa, üzerine de ilk zamanlarda yaşanabilecek kazalara karşı alt açma bezi serersiniz.
ikinci tavsiyem kesinlikle rahat olun, çocuğunuza asla kızmayın. 1 hafta elinizde bezle çiş kaka temizleyeceğinizi, sonrasında daha rahat edeceğinizi düşünün.
Haydi kolay gelsin.
edit: bir de potette diye portatif bir lazımlık var, dışarıda tuvaletini yapabilmesi için kesinlikle edinin derim. çocuk araç gereçleri arasında verdiğim parayı sonuna kadar çıkaran ve aldığım güne şükrettiğim bir üründür.
