saymakla bitmeyecek sebeplerdir. tabiki de en önce refah seviyesinin düşüklüğünden yani kişi başına düşen milli gelirin azlığı, yetersizliği gelmektedir. sonuçta bir çok filozof refahı sağlanmış, insanların karınlarının doyduğu toplumlardan çıkmıştır. yani işin aslı homili de gırtlak. insan önce fizyolojik ihtiyaçlarını giderir daha sonra eğlenir, düşünür, fikir üretir dimi ama?
güvenliğin sağlanmaması da diğer bir neden olabilir. haberlerde bir tane bile iyi haber olmaması zaten buna örnektir. ben şahsen açıp da haberlere bakmak istemiyorum. içim daralıyor. tabi demiyorum ki saçma sapan haberler yayınlansın sırf millet üzülmesin diye. demek istediğim yine refah sebebine çıkıyor. ki bu bizim toplumumuzdaki en büyük eksik. *
sosyolojis sebepleri açısından en önemli sebebi ekonomidir. kanıtı ise kriz zamanlarında kullanılan depresyon ilaçlarının artış göstermesidir. ailesine karşı sorumluluk hisseden bir işsizin elbette ki psikolojik sorunları olacaktır.
Kimi sonradan meydana çıktığı gibi kimisi de kişinin içinde var olup bir patlak verecek nokta beklemektedir, ülke genelinde bir açıklama getirilirse parasızlık ve onun doğurdu geçim sıkıntısı insanları bir takım sorunlara itebiliyor. ailesini gözünü kırpmadan doğrayanlar, karısını sokak ortasında dövenler çok uzakta değiller. Sebep açık ve nettir ekonomik bunalım insana herşeyi yaptırır.
nereden tutsanız elde kalacak bir başlık olmuş bu. bir kere psikolojik hastalık diye bir tanımlama kullanılmaz pek. hastalığı psikolojikmiş denebilir mesela. ya da orjinalinden garip bir çeviri olmuş (psychological disorders) ruhsal hastalık denmeliydi. "toplum içide" psikolojik hastalık ? bu ne ola? psikososyal etmenler kastedilmiş.
doğru başlık ruhsal hastalıklara yol açan psikososyal faktörler olmalıydı.
toplum içinde yaşamak, dolayısı ile iletişim içinde olmak, pozitif etkilerini de göz ardı etmeksizin bizzat insan psikolojisini bozan bir şeydir zate., toplum bir takım normları, değerleri, baskı araçları olan bir yapıdır malumunuz ve insanı belli bir kalıba sokmaya çalışır. bazan bu kalıplar insanın doğasına aykırı olur. çatışma yaşamaya başlar insanoğlu içten içe ve iç dünyasında dengelemeye çalışır, çatışmayı bastırır. daha doğrusu bastırdığını sanır ama o yol su elektr.. pardon nevrotik hastalıklar olarak geri döner. gelsin kaygılar, depresyonlar, obsesyonlar.
