en sağlam dt parçasıdır. en iğrenç dt parçası da prophets of war'dır. bu gerçekleri artık herkes bilmeli, sene 2012 oldu.
soloyu riffi falan tek kalemde geçtim, sözler de canavar. "arkadaşlar bi şarkı yapalım komple süper olsun" motivasyonuyla yapmışlar sanırım bunu.
insan üstü bir solosu olan, bir kez dinlenildi mi bırakılamayan hoş şarkı. I' m learning all about my life by looking through her eyes gibi bir cümle nasıl bir melankoli, nasıl bir hayalgücü ile yazılmıştır, anlaşılması güçtür.
Canlı dinlemek nasip olur umarım.
Playlistin en sonundadır bu şarkı, o biter ve ben de giderim. ( uykuya tabi)
Nicholas, Victoria'nın gözlerine baktıkça kendi hayatını görmektedir, şarkının esas konusu bu. Kısacası Nicholas olayların farkına yeni yeni varıyor, albümde aslında burda başlıyor dersek pek yalan olmaz.
metropolis pt.2 çıktığı gün gönlümde dream theater'in en iyi slow şarkısı tahtına sahip olan anna lee'nin koltuğunu sorgulanmaya yer bırakmayan bir hamleyle almış inanılmaz şarkı.
nicholas hipnoz seansında, aslında 1928'de yaşamış victoria adlı bir genç kızın (ki bir cinayete kurban gitmiştir) (ki iki erkek kardeşe birden aşık olma gafletine düşmüş ve kardeşlerden biri tarafından bir kıskançlık krizinde öldürülmüştür) reenkarnasyonu olduğunu öğrenir ve hipnozla yaptığı bu yolculukta aslında bir şekilde kendi mezarı da olan o yere gider ve her şeyi anlamlandırmaya çalışırken göz yaşlarına boğulur (i'm learning all about my life, by looking through her eyes -öğreniyorum hayatım hakkındaki her şeyi, onun gözlerinden bakarak). karmakarışık duygular içindedir. bu şarkı albümün geneline yayılmış konseptin çok güzel bir özeti gibidir. ama nicholas'ın yolculuğu burada bitmeyecek ve işler daha da karışacaktır. (bkz: katil kim)
