Gone Forever, biten bir ilişkinin şokundan çıkıldığında, ilaç gibi gelen şarkıdır. Tüm bu duyguları dile getirebilen, solistinin de harika sesinin olduğu gruptur.
kötü olan hiçbir şarkısının olmadığı gruptur. gone forever, over and over, last to know gibi şarkıları ağlatır ve hangi şarkısını açarsanız açın ortasında kapatamazsınız, sonuna kadar dinlemek istersiniz.
Her şarkısını dinlediğimde hararetli bir şekilde şarkıya eşlik etmeye çalışırken buluyorum kendimi. Evet, her şarkısı güzel, yaşadıklarınızdan bir şeyler buluyorsunuz ama 'Last to know' nedir abi ya? Vur dedik öldürdünüz. Eğer sevgilinizden yeni ayrıldıysanız ve hala içinizde ona karşı bir şeyler varsa sakın 'I hate everything about you' parçasını dinlemeyin. Kendinizi köpek gibi ağlarken ve onu düşünürken bulursunuz. Kararsızlığı, sevmek ve nefret etmek arasındaki o garip ilişkiyi mükemmel şekilde anlatır.
Sadece bu değil elbette.
(bkz: Let it die)
(bkz: On my own)
(bkz: Take me under)
(bkz: Burn)
(bkz: Drown)
(bkz: Get out alive)
(bkz: Gone Forever)
(bkz: Home)
(bkz: It's all over)
(bkz: Over and over)
(bkz: Just like you)
gibi şarkıları harbi harika olan kanadalı soft metal, hard rock grubu. Diskografisini bulun 3 albümünü de indirin. Cidden kötü şarkıları yok. Ha ben ilk kez can sıkıntısından üniversitede zorla izlediğim Hilary Duff'ın raise your voice filminde dinledim dersem lana söylememiş olurum.
üç albümünü de indirmenizi değil, paranız varsa ve albüm koleksiyonu yapmaya hevesiniz de varsa direk almanızı önereceğim; hayatımın grubu. three days grace, one-x, life starts now adlı üç albümleri vardır. 1992'de groundswell adıyla kurulmuş ve 1997'de groundswell olarak wave of popular feeling adında bir albüm yapmışlardır ki bu albümde bile adam gontier henüz ergen olmasına rağmen ışıldamaktadır. şahsen 2-3 yıldır aralıksız dinliyorum ve dinlemeye başladığım andan beri favori grubum kendileri. adam gontier, brad walst, barry stock, neil sanderson... hiçbir elemanı belki enstrüman düzeyinde bir virtüöz performansı sergilememektedir, life starts now albümündeki 1-2 şarkı dışında hiçbirinde gitar solosu yoktur, ama bir şekilde sarar ve dinlettirir kendini three days grace. çünkü müziği müzik için yaparlar, şov için değil, kesinlikle piyasa da değillerdir. her ruh halinize uygun şarkısı vardır, hiçbir çıkış bulamazsanız da adam gontier'ın sesinden i don't care'i dinlemek bile yeter insana. sahne performansları da gayet cayır cayırdır; özellikle get out alive, gone forever grubun performansıyla, i hate everything about you, riot gibi şarkılar da dinleyicinin katkısıyla bambaşkadır. live at palace'ı izlerseniz demek istediğimi anlarsınız.
Bu grubu vokalistinin apocalytica ile yaptığı muhteşem i don't care şarkısıyla tanıdım. Hakkında hiç olumsuz birşey duymadım sizlerdende çevremdende, fazla söze gerek yok. Bu grup herkesin içine işleyen en duygusuzun bile gözünden yaş dökebilen (ki şahit oldum) bir gruptur.
i hate everything about you, over and over, one x, on my own, never too late, pain, now or never, get out alive, riot, home, life starts now, animal i have become ve bunun gibi şaheserler yaratan fevkalade grup.
nedense advanced seviyemle anlayamadığım cümleler barındıran şarkıların grubu.*
adam gontier'ın sesinin grip olmuşta yeni iyleşmiş karizmatikliği de hep dikkatimi çekiyor. o ne yahu?
Kanadalı bir Alternatif Rock grubudur. Adam Gontier gibi iyi bir vokalisti bünyesinde bulundurur ayrıca. ilk 3 albümü pek kötü şarkı barındırmayan 4. albümü henüz dinlemediğim için yorumda bulunduramadığım gruptur ayrıca. Şu parçası bu parçası diyemem çünkü tüm parçaları aynı kalitededir. breaking benjamin ile çıktıkları konser gayet iyidir ve Tdg'nin en iyi alternatifidir.
her ortamda never too late ile kopartabilen, her oluşturduğum listeye illaki parçalarından serpiştirdiğim rock grubudur.
edit: tüm parçalar aynı kıvamda tabi. de ne bileyim bazıları bi tık önde benim için.
