birçok metallica hayranı tarafından şimdiye kadar izlenmediğini düşündüğüm "theatrical" bir video versiyonunun bulunduğu mükemmel ötesi metallica şarkısıdır.
video, orijinal klibinin biraz daha detaylı versiyonu da denebilecek cinsten bir temaya sahiptir. hayata ve insanlara olan küskünlük ve tepkidir asıl konu. tırmalanma ve çaba bir çıkıştır ama mümkün olamamaktadır bu.
metallicanın en güzel parçalarından biridir. metallicayı bilmeyenler önce nothing else matter la başlar sonra bu şarkıya alışırlar ama bu şarkının ikincisini dinleyen onu daha çok beğenir. ikinicisinin biraz gölgesinde sanki.
tikicanların yüzünden hep ön yargı ile yaklaştığım ama dinleyince pek güzel, pek anlamlı olduğu müziğe girişinden bile anlaşılan çok hoş bir metallica şarkısı.
apocalyptica'nın da violinleriyle seslendirdiği, guitar hero da çalarken zevkten 4 köşe olduğunuz mükemmel şarkı. Sözleri de insanı ayrı bir cezbeder...
james hetfield'in parçada 2 gitar kullanılmasından dolayı konserlerde ordan oraya koşuşturduğu çok leziz parça...
insan bıkmıyor bu şarkıyı dinlemekten...
ellerinden öpüyorum papa het...
the unforgiven ilan edilen çocuğun geri kalanları unforgiven ilan etmesini belirten muhteşem ötesi şarkıdır. her zaman suçlu olarak görülmüş unforgiven çocuğun aslında suçlunun kendi olmadığını, geri kalanların suçlu, affedilmeyen olması gerektiğidir.
