cecilia, tahammülde zorlandığı yaşamından sinemaya sığınır.. bir çok kez izlediği o filmin jön ü birgün perdeden iner ve gerçek yaşama karışır.. bununlada kalmaz aşık olur kızımıza..
filmi yazan ve yöneten woody allen kendisini anlatan bir belgeselde şöyle der: ne zaman new york ta olsam bir an önce kaçmak ve buraya gelmek istiyorum..(sanırım, venedik te çok güzel bir otelin terasındadır..) ve ne zaman buraya gelsem bir an önce geri dönmek istiyorum.. galiba ait olmakla ilgili bir sorunum var..
Woody Allen'in 1986 yılında çektiği filmdir. Mia Farrow'un canlandırdığı, yaşamının tekdüzeliğinden bıkmış, kocasıyla ilişkileri kopuk karakter; saflığın yanında özlemlerini de bir hayalin gerçek olmasıyla gidermeye çalışır. Filmlerde kendini arayan Cecilia, aradığı aşkı da filmlerden birinde "the purple rose of cairo"filminde bulur. Filmi izlerken kahramanın sahneden çıkıp Cecilia'ya seslenmesiyle başlar olaylar. Allen sosyal yaşamlarda doğan boşlukların doldurulmasının zorluğunu, herkesin bu olanağa sahip olamayacağını vurgular bir tavır içindedir. Öyle ki Cecilia'yı bir hayale sığınmak zorunda bırakır. Kendisi hayal olduğunu bilmese bile.
--spoiler--
Filmin en dikkat çekici yanlarından birisi de sahneden çıkan karakterin yaşamdaki gerçeğiyle karşılaşıp çatışmasıdır. insanı hayalle bile çatıştıran üstada başka ne demeli.
--spoiler--
şu ana kadar çekilen en fantastik filmlerden biri. izlerken bu filmden sonra başka bir film izlememe gibi tuhaf dürtüleri de akıllara getirebilecek bir film ayrıca. ince esprilerle ve birçok yere giden hoş ayarlarla dolu bir film.
woody allen'in sinema dunyasina armagani. yil: 1985. komunizme, zorlu donem ko$ullarina, insanlarin hayâl dunyalarina ve kucucuk ya$amlarina deginen huzunlu ama ele$tirel bir yapit oldugu icin yazayim dedim. tek-tip amac dogrultusunda, izleyiciye ve sinema dunyasina negatif dahi olsa bir eklentide bulunmayan filmlerden ho$lanmiyorum cunku.
def edin birkac saatinizi.. i$i gucu birakin ve izleyin. cecilia olun yer yer, yer yer duvara en yakin bozuk parayi atan insan olun. pleasantville'i bile etkiledi bu eser-i harika; sevin.
woody allenin enfes bir filmi. ev hayatından sıkılan cecelia'nın, kendini sinemaya kaptırması üzerine kurulu romantik bir film. bir filme kendini o kadar fazla kaptırır ki her gün neredeyse filmi izlemeye gider. ve yine aynı filmi izlerken, filmin içinden ana karakter perdeyi terk eder ve cecilia ile gerçek dünyayı öğrenmeye çalışır. ve sonrasında gelişen tuhaf, hüzünlendirirken güldüren, güldürürken düşündüren güzel bir film.
ayrıca fotografik açıdan da, müzikal açıdan da izlenilmesi gereken bir filmdir. şiddetle tavsiye edilir.
woody beyin nedense kendimi yakın hissettiğim filmi. tam da açıklayamıyorum ama samimi birşeyler var bu filmde. ismi bile sankicasablanca havası verir gibi. halbuki oldukça fantastik ögelere sahip bir garip aşk filmi bu. mia farrow yine döktürmekte. oldukça cesur bir kurgu ve bileğinin hakkıyla çıkmış bir yönetmen. ama ne bileyim bunlar değil de bana woody allen' ın en samimi hali gibi geldi yahu(tabi stardust memories bambaşkadır). neyse güzel işte diyelim.
Woody allen'ın yazar Gabriel garcia marquez'le olan dostluğu biliniyor. marquez'in başını çektigi büyülü gerçekçilik akımını woody bu filmle sinemasına başarıyla taşımış.
masum görünüşlü insanların aç gözlülük ve bencillikleri yüzünden yaptıkları yanlış seçimlerle kendilerini mahkum ettikleri trajediyi çocuksu, nostaljik, tatlı ve büyülü bir dille anlatmış.
Klasik film severlerin ilgisini çekebilecek bir nokta da Jeff daniels'ın canlandırdığı aktör karakterinin fena halde 40'ların ünlü oyuncusu joel mccrea'yı hatırlatması.
