insana aslında haddini en sonunda bildirir bu film. sevdiklerin yoksa yanında, çok uzun yaşamak aslında bir işkencedir. tek başına faresiyle ömür süren bir adamın dramıdır bu film benim için. sevdiklerimi olmadan hiçiz. yaşımız ister 130 olsun itersen 13 aylık olsun.
bana görünüşün, gücün, kuvvetin ne kadar önemsiz, hissetmenin, duyarlılık ve hassasiyetin ne kadar da önemli olduğunu öğretmiştir. benim için kadim bir filmdir. patron Üşüyorum!
filmide güzel olsada,kitabı ayrı bi harikadır,okuyanı derinden etkiler.stephen king tüm ustalığını sergilemiş,ne kadar büyük bir yazar olduğunu bir kez daha kanıtlamışdır bize.
Az önce karşıma çıkan filmdir.Siyahi adamı her gördüğümde aklıma o kadar uzun ve iri olduğu halde kötülüklerle mücadele edememesi gelir. Oysa bir vursa bir kırsa her şey kendi lehine dönebilecek. Fakat o ürkek bir kuş gibi davranmayı seçti. Ben onu her gördüğümde kendimi hatırlarım. Sinek kadar insanlara kendimi ezdirdim. iyilik diyordum buna ama bu kendini yok etmekten başka bir şey değildi. Yoruldum diyor ya. Gerçekten yoruldum. Kötülükler hep varolacak belki degismesi gereken bizleriz.
