the dark side of the moon da bulunan iç acıtan ya da acıtmayan, hüzünlendiren ya da hüzünlendirmeyen, ama ne olursa olsun duygularınızda bir takım değişikliklere yol açan enstrumantal pink floyd şarkısı.
asıl adı 'mortality sequence' ( ölümlülük silsilesi ) olup da sonradan 'the great gig in the sky' (gökyüzündeki büyük konser) olarak değiştirilen, ölüm temasının en naif ve en yoğun olarak işlendiği, girişteki piyanolardan da tahmin edilebileceği gibi bir rick wright bestesi olan şarkı.
şarkının girişinde bir vaazcı incil'den (yanlış aklımda kalmadıysa) şu pasajları okur;
" and i am not frigtened of dying, any time will do, i don't mind. why should i be frightened of dying? there's no reason for it, you've gotta go sometime."
( ve ben ölümden korkmuyorum, ne zaman olacaksa umursamıyorum. neden ölmekten korkayım ki ? bunun için bir sebep yok, an gelir, gitmen gerekir..) dream theater büyük ustalara saygı modunda the dark side of the moon u baştan sona eksiksiz çaldığı konser albümünde şu an adını hatırlayamadığım (scenes from a memory de de gruba eşlik eden) muhteşem zenci vokalist sayesinde bu şarkıyı da diğerleri gibi muhteşem yorumlar. bir de dream theater'dan dinlemek isteyen olursa;
şarkıdaki hatta albümün içindeki konuşmalar bi tane hastahanede hastalarla yapılan ropörtajlardan alınmadır.
emin olmamakla birlikte mevzu bahis hastahane psikoloji kliniğidir.
avusturya radyolarında sevişirken dinlenebilecek şarkılar anketinde birinci olmuştur. tüm vokallerinin sadece bir kerede kayıt edilmiş olması mucizedir.
