bugün
- kocasına kahvaltı hazırlamayan kadın kusurludur16
- sözlükteki islamcılara alınması gereken önlem12
- tecavüz ettiği kızlarını müge anlı da arayan baba24
- nihavend longa21
- fenerbahçe12
- 90 lı yıllara dair akılda kalanlar9
- albay kemal sözlükten atılsın kampanyası10
- ismet gurbuz 202412
- taksim'e ekran dikip kuran yayınlamak9
- gratis indirim günü kavgaları18
- dünyanın patlama ile oluştuğuna inanmak10
- yaşlılık belirtileri10
- albay kemal9
- true nickli yazar10
- üstteki yazar tarzında entry gir13
- kova burcu erkeği9
- sözlüğün en iyi 10 yazarı17
- seçme şansınız olsa hangi ülkede yaşardınız22
- neden evlenmiyorsunuz13
- jose mourinho68
- insanoğlunu yerleşik hayata geçiren neydi9
- suriyelilere karşı sorumluluklarımız16
- zalbert'in karşısında dans etmek8
- sözlük erkeklerinin şımarık laubali tipler olması17
- ateistlerin zeka seviyesi düşüktür11
- türkiye de intihar vakalarının artması12
- ismail kartal duruşu8
- jose mourinho nun fenerbahçe ye transferi13
- eşcinsellik kendi kendini hadım etmektir27
- şimdiye kadar duyulan en güzel iltifat10
- neden sevgilim yok10
- insanı zengin hissettiren şeyler19
- barbara palvin'in aldatılması17
- türkiye akp lidir akp'li kalacaktır14
- kılıçdaroğlu'nun kuracağı partiye isim önerileri8
- aleyna tilki10
- ismail kartal8
- fethullah gülen öldü mü sorunsalı19
- geldi yine deli11
- türkiye cidden almanyadan daha iyi9
- 2001 türkiyesinin en gelişmiş ülke olduğu gerçeği10
- içine şeytan girse ne yaparsın13
- ümmetçilerin azerbaycan düşmanlığı10
- artık yazmayacağım9
- erkekler ne işe yarar19
- yanında karısı varken karı kıza bakan erkekler9
- arda güler11
- askerliğe veda gecesi8
- icardi190521
- 2 haziran 2024 küçükçekmece de çöken bina10
kadro:
Mark Kelson (gitar/vokal)
Chris Stevenson (klavye)
Marty O'Shea (davul)
James O'Toole (bass)
Terry Vainoras (gitar)
Mark Kelson (gitar/vokal)
Chris Stevenson (klavye)
Marty O'Shea (davul)
James O'Toole (bass)
Terry Vainoras (gitar)
The Eternal Avustralya'dan çıkan nadir başarılı gruplardan. Açıkçası geçtiğimiz günlerde 2. albümleri Sleep Of Reason'ı çıkarana kadar ben tanımıyordum kendilerini.
ilk Albümleri olan The Sombre Light Of Isolation'ı 2004 yılında piyasaya sürmüşler.
Bu albüm yoğun doom fırtınasıyla dolu, amiyane tabirle bunalım ve trip bir albüm olmuş.
Grup ilk albümden bir yıl gibi kısa sayılacak bir süre sonra ikinci albümleri olan Sleep Of Reason'ı çıkardı.
Albüm kapağında ispanyol ressam Francisco de Goya y Lucientes'in Sleep Of Reason isimli tablosunun kullanılması albüme ismini de vermiş. Bu da hiçbir yerde bulamayacağınız, ekstra bir bilgi bendeniz gothic'ten sizlere.
Bu albüm bir öncekine göre daha ferah ve başarılı. Doom metalden doom/gothic'e doğru doğal bir kayma var. Albümü dinlerken bu ufak değişimin zoraki yapılmış olduğuna dair birşey hissetmedim. En ufak bir olumsuzluk yok.
Albümü dinlemeye başlayınca önce karşımıza 1.56'lık bir intro çıkıyor. Doom yapan grubun pek kullanmayacağı tarzdan bir intro. Enstrümantal bir intro, fakat klavye vs söz konusu değil. Gitarlar ve davul.
Bu intro albümü dinlemeye hazırlıyor bizleri, fakat albümün geri kalanında introdaki sertliği bulamayacağınızı şimdiden belirtmem fena olmaz.
Albümde klavyenin çok nadir ve arkaplanda kullanılışı açıkçası beni çok memnun etti. Son zamanlarda doom gruplarının klavyeyi basmakalıp, ve sanki şartmış gibi kullanmaları sinirlerimi bozuyordu.
Genel itibariyle yavaş şarkılara yer verilen albümde sadece 2 şarkı orta tempoda. Albümün en iyi şarkısı olarak gösterebileceğim Everlasting ve A Soul Undone.
10şarkı ve bir introdan oluşan bir albümde 8 şarkının yavaş tempoda olması kötü bir seçim olmuş. Bu demek değil ki parça seçimleri ve prodüksiyon başarsız. Bilakis, abartısız melodilerle oldukça sade bir müzik tarzı işlenmiş albümde. Fakat 2 yerine 4 ya da 5 hareketli parça albüme daha güzel bir hava katabilirdi, nitekim hareketli parçaları da oldukça başarılı olan bir grup The Eternal. Şunu da yinelemekte fayda var, bir önceki albümle karşılaştırıldığı zaman bu albümün havasına da şükretmek gerekebilir.
Kısaca toparlamak gerekirse albüm iyi. Özellikle geceleri, "artık kafam kaldırmıyor" dediğiniz anlarda rahatlıkla dinleyebileceğiniz, fonda kalabilecek hoş bir albüm.
Albümleri:
2003, The Eternal (Demo)
2004, The Sombre Light of Isolation
2005, Sleep Of Reason
Vokal, Gitar: Mark Kelson
Gitar: Lincoln Bowen
Bas: James Hunt
Davul: Marty O'Shea
Klavye: Chris Stevenson *
ilk Albümleri olan The Sombre Light Of Isolation'ı 2004 yılında piyasaya sürmüşler.
Bu albüm yoğun doom fırtınasıyla dolu, amiyane tabirle bunalım ve trip bir albüm olmuş.
Grup ilk albümden bir yıl gibi kısa sayılacak bir süre sonra ikinci albümleri olan Sleep Of Reason'ı çıkardı.
Albüm kapağında ispanyol ressam Francisco de Goya y Lucientes'in Sleep Of Reason isimli tablosunun kullanılması albüme ismini de vermiş. Bu da hiçbir yerde bulamayacağınız, ekstra bir bilgi bendeniz gothic'ten sizlere.
Bu albüm bir öncekine göre daha ferah ve başarılı. Doom metalden doom/gothic'e doğru doğal bir kayma var. Albümü dinlerken bu ufak değişimin zoraki yapılmış olduğuna dair birşey hissetmedim. En ufak bir olumsuzluk yok.
Albümü dinlemeye başlayınca önce karşımıza 1.56'lık bir intro çıkıyor. Doom yapan grubun pek kullanmayacağı tarzdan bir intro. Enstrümantal bir intro, fakat klavye vs söz konusu değil. Gitarlar ve davul.
Bu intro albümü dinlemeye hazırlıyor bizleri, fakat albümün geri kalanında introdaki sertliği bulamayacağınızı şimdiden belirtmem fena olmaz.
Albümde klavyenin çok nadir ve arkaplanda kullanılışı açıkçası beni çok memnun etti. Son zamanlarda doom gruplarının klavyeyi basmakalıp, ve sanki şartmış gibi kullanmaları sinirlerimi bozuyordu.
Genel itibariyle yavaş şarkılara yer verilen albümde sadece 2 şarkı orta tempoda. Albümün en iyi şarkısı olarak gösterebileceğim Everlasting ve A Soul Undone.
10şarkı ve bir introdan oluşan bir albümde 8 şarkının yavaş tempoda olması kötü bir seçim olmuş. Bu demek değil ki parça seçimleri ve prodüksiyon başarsız. Bilakis, abartısız melodilerle oldukça sade bir müzik tarzı işlenmiş albümde. Fakat 2 yerine 4 ya da 5 hareketli parça albüme daha güzel bir hava katabilirdi, nitekim hareketli parçaları da oldukça başarılı olan bir grup The Eternal. Şunu da yinelemekte fayda var, bir önceki albümle karşılaştırıldığı zaman bu albümün havasına da şükretmek gerekebilir.
Kısaca toparlamak gerekirse albüm iyi. Özellikle geceleri, "artık kafam kaldırmıyor" dediğiniz anlarda rahatlıkla dinleyebileceğiniz, fonda kalabilecek hoş bir albüm.
Albümleri:
2003, The Eternal (Demo)
2004, The Sombre Light of Isolation
2005, Sleep Of Reason
Vokal, Gitar: Mark Kelson
Gitar: Lincoln Bowen
Bas: James Hunt
Davul: Marty O'Shea
Klavye: Chris Stevenson *
joy division'ın o kederli parçalarından en kralı.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar