Bir kere gitmek orada eğlenmek nasip olmadı be halbuki kuzenlerimde beylikdüzünde oturuyordu sayisiz kere oraya gittik götürmediler hiç. Şimdi orası marmara park avm oldu.
ben hep top havuzunda eğlenirdim sonra masal anlatan ağaç dedenin yanına gider uslu çocuk olur masalımı dinlerdim. trenden ve sulu şeylerden korkardım binmezdim.
istanbul beylikdüzü' nde bulunan (şuan yerinde marmara park vardır), 2006 yılında kapanan, eğlence merkezi. doğum günlerinde bedava girilebiliyordu. başka bir dünyaya girmiş gibi hissettirirdi. çıkmak istemezdim oradan. konuşan ağacın bir türlü konuştuğu zamana denk gelememiştim. ayrıca alaborayı hiç denemedim. fena korkuyordum ondan. tren ve su kayaklarına bayılırdım. korku odası falanda güzeldi. çocukluk anılarım arasında güzel bir yere sahiptir. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1671790/+
1.sınıfta okul gezisiyle gittiğim yer. annem korktuğu için o koca trene bindirmemişti beni. kızın teki suya düşmüştü, 5 boyutlu sinema kavramıyla tanışmıştım güzeldi. sonra suriye'ye mi ne taşıdılar tatilya'yı. orda da savaş çıktı yazık oldu.
zamanın zengin turnosölüydü. girmek şimdinin parasıyla kelle başı 100TL falandı sanırım, ama ondan sonrası all-access idi, ride'lar, yemekler, oyunlar vs.
biri okul gezisi olmak üzere iki kere gittim, sonra da kapandı gitti zaten.
Beni çocukluğuma götüren eğlence mekanı ilkokul üçüncü sınıftayken okul gezisi ile gitmiştik hatta ismi bana tatil köyünü çağırıştırdığından ben baya deniz şortu havlu vs almayı düşünüyordum ki öğretmenimiz kibarca uyarmıştı sağolsun
Hız trenine binicem diye sıraya girip tüm sınıfın cesaret ve motivasyon kaynağı olmuşluğum da vardı
kano şeklinde sularda yüzen kütükleri de hatırlıyorum bak
Alaboranın namını giderken yolda duymuştuk ve cin fikirli kuzenim düşen paracıkları toplarız fikri ile saçma sapan yerlere sokmasıyla birçok güzelliği de kaçırmıştık lanet olsun kuzen zengin olacağın belliydi ama bak bir tane daha tatilya yok o gün geri gelmiyor.
alaborada aşağıya doğru sarkık bir şekilde beklerken yere düşen, cüzdan, anahtarlık ve benzeri eşyaları görebileceğiniz mekandı.
16.fotoğraf :( http://listelist.com/tatilya/
Masal anlatan ağacından su kaydırağına; alaborasından, korku tüneline tam bir afacan eğlence dünyasıydı. Ha bir de yaş gününde giriş+ içerde her şey bedava idi.
(bkz: 90 larda çocuk olmak)
(bkz: beylikdüzü)
su kaydırağına binerken fotoğrafınızı çekiyorlardı üstten. O zamanın parasıyla 10 milyondu iki tanesi. Annem kıyamadı almıştı hatıra olsun diye. Fotoğrafları bi' görseniz gülmekten altınıza işersiniz. Kayarken ben gene sandalın yanına tutunmuşum dirayetli duruyorum da annem kardeşim düşmesin diye can havliyle ona asılmış bir yandan da sandalın korkuluğunu tutmaya çalışıyor falan. Tam bir yaşam mücadelesi amk asdfghjk.
su kayağından çıkmaya çalışırken görevlinin poposuna tutunup sıkışımı hatırlatıyor sadece. sonra topukları yağlamıştım. bozuntuya vermeseydim o kadar trajikomik olmayacaktı. e yaş küçük çocuk da yakışıklıydı hani..saçma heyecanlar..
ne kadar beylikdüzü olarak tabir edilse de arazisi beylikdüzü ilçesinde olmayıp esenyurt'a bağlı olan eski eğlence mekânı. ben de ailemle bir kere gitmiştim oraya.
görür görmez içimde güzel duygular geldi şuan marmara park adındaki avmnin olduğunu noktadan olan çocukluğumun en güzel gününün geçtiği yer alaboraya korkudan binememiştim fakat masal okuyan bir ağaç vardı kimse hatırlarmı bilmiyorum ama karşısına geçip saatlerce izleyip dinlemiştim sanırım ruh hastası bir çocukluk geçiriyordum ama kendimi alamadım arkadaş.
