Çin de M.Ö. 600lü yıllarda doğmuş olduğu kabul edilen Lao Tse tarafından kurulmuş olan felsefi öğreti. Daha doğru bir deyişle, Taoizm, hem Lao Tse nin öğretisine, hem bu öğretiden çıkarılan felsefeye ve ayrıca Çinde, bu öğretiden yola çıkılarak geliştirilen dine verilen ad olarak karşımıza çıkar.
Doğa ya da gökyüzünün yasası ve ikinci olarak da bilgelik yolu diye yorumlanan Taoyu temele almayı öneren Taoizm, varlık ve ahlâk bakımından mutlak bir doğalcılığın savunucusu olmuştur. Doğal bir yaşamda yapmacık davranışların, kendini beğenmişliğin, kurnazlıkların, düşler, istekler ve kazanç peşinde koşmanın yerinin olmadığım; Tao ya uyan kimsenin Taoyla bir olacağını; en yüce amaca ulaşan ve kendisini tümüyle yola vererek Tao içinde eriyen, çözülen kişinin ölümsüzlüğe kavuşacağını söyleyen Lao Tse, siyaset alanında her tür yönetim modelini mahkum etmiştir. Tao nun egemen olduğu yerlerde barışın olacağı, zira bilge kişinin silahları ve savaşı sevmeyeceğini eline silah almak zorunda kalırsa, bunu istemeye istemeye kullanacağını ifade eden ve mutlak bir bireyciliğin savunuculuğunu yapan Lao Tse, bu arada, onulmaz birtakım kötülüklere yol açtığı gerekçesiyle, uygarlık ve bilgiden vazgeçme yolunda olmuştur
insani bireycilige iten bir felsefe. taoizme gore insanin tek yapmasi gereken hic bir sey yapmamak, dogaya mudahale etmemektir. yalnizca insan dogasi geregi dogaya mudahale etmek zorundadir. ve insanin dogaya mudahalesi her zaman ona zarar getirecektir (yalnizca gorunuste) ya da getirildigi sanilmaktadir. sonuc olarak dogasi geregi mudahale edilemeyen doga insan tarafindan mudahale edilince (??) karsimiza ying yang sembolunde anlatilan sey cikar. birbirinin tam tersiymis gibi gozuken seylerin aslinda birbirlerinin aynisi oldugu dusuncesi. herseyin bir surerlilikten olusmasi. enerjinin devamli bir cesitten diger bir sekle donusmesi ama hic bir zaman kaybolmamasi gibi (bkz: enerjinin korunum kanunu). taoizmde sozu gecen enerji icin ise (bkz: chi). ayrica batida gelismis ve birbirinin aynisi olan ilahi dinlerin dunyanin anasini aglatirken, bu gibi felsefelerin benimsenmemesi insanlarin dogasi geregi tao'dan ayrilmalari ve dogaya kotuluk yapmalari, yaptiklari kotulugun aslinda kendilerine gecmesi seklinde de yuzeysel bir sekilde su anki durumumuzla bagdastirabiliriz. dogunun asmis felsefe/dinler'inden sadece birisi.
Mitolojiye göre, Laozi’nın annesi nurdan gebe kalmış, 80 yıl sonra ak saçlı, ak sakallı bir çocuk doğurmuş. işte Laozi, yani ihtiyar çocuk lakabı buradan gelmektedir. Bu efsane daha ileriye götürülerek doğum tarihi M.Ö. 1321 yılına kadar çıkarılmış ve kutsal bir kişi olarak gösterilmiştir. O zaman Lao-chun adını almıştır. Bazı araştırmacılara göre, bu gibi uydurma hikayelerin çoğu Budizm’den sonra Budist hikayelerine rağbet için yazılmıştır.
felsefi bir öğreti olarak doğmuş zamanla din haline gelmiştir.bu öğreti;olayların dış görünüşlerden başka birşey olmadığını,her şeyin göreceli,aldatıcı ve varlıktan yoksun olduğunu savunur.temsilcisi Lao-Tse'dir.
Lao-Tse'ye göre bir toplumda insanlar en çok neyden söz ediyorlarsa ona sahip değillerdir.
yani;adaletten,demokrasiden nerede çok söz ediliyorsa orada onlar yok demektir.*
(Daoizm ya da Taoculuk olarak da anılır), Çince: 道教; pinyin: Daojiao ve Çince: 道家; pinyin: Daojia iki ayrı kelimenin Türkçe'deki karşılığı olarak kullanılmaktadır. Daojiao Çin kültüründe bir dine işaret ederken, Daojia ise bir felsefe, düşünce okulunu anlatır. Ancak ikisi de kaynağını Laozi'nın eseri Tao Te Ching'den almaktadır. Düşünce okulu olarak Taoizm'in kurucusu Laozi'nın ardından Zhuangzi da bu akımın en önemli temsilcisidir.
Çin dini geleneğine ait en orijinal öğretilerdendir. Taoculuğun ortaya koyduğu din anlayışı, Çin dini geleneğinin, daha çok metafizik içerikli öğretileri üzerine kurulmuştur. Bu onu Çin medeniyeti içerisinden çıkmış Konfüçyüsçülükten ayıran en büyük özellik olmuştur.
Devlet ve toplumla ilgili tüm kurumları reddeden ve insanı her yönden özgür kabul eden görüşüyle taoizm, anarşizme öncülük eden bir akım halini almıştır.
kaynak: siyasal düşünceler tarihi/ Metin işçi
tao'nun amacı yoktur ve bu sebeple bütün amaçlarına övülecek şekilde ulaşır.
üstün insan tou'yu duyduğunda onu uygular.
sıradan birisi onu duyduğunda görmezden gelir.
aşağılık birisi onu duyduğunda kahkahayla güler.
eğer o kişi kahkaha atmadıysa, o şey tao değildir.
nihilist bir sav ile karşımıza çıkan taoculuk, ilkçağda mö 6. yy da LaoTse tarafından kurulmuştur. tao, bütün görünüşlerin,değişmelerin altında yatan mutlak ilkedir. daha sonrasında dinsel bir öğreti halini almıştır.ancak tıpkı bu ilkenin betimlenemeyeceği gibi tao da betimlenemez. hakkında ifade üretilebilen bir tao, tao değildir. tao ya deney ya da düşünce ile ulaşamazsınız, ancak mistik bir yaşam ile kavrayabilirisiniz. burada tao ya hiç bir şekilde ulaşılamayacağı kesin bir dille ifade edilmiştir, tao sadece kavranabilir. tao hakkında söylenebilecek tek şey, onun hem var olan hem de var olmayan olduğudur. böylece varlık ve hiçlik birbirinin aynısı olur. tao, doğru ile yanlışın, güzel ile çirkinin, olumlu ile olumsuzun birliğidir. görünüşlerde çelişkiler vardır ve tao sayesinde bu çelişkiler ortadan kalkar.
