Biraz önce yanımda ateist olan erkek arkadaşım vardı. Sandalyemin arkasında saçlarımla oynuyordu. Ben de bu yazıyı okuyordum. Aniden durdu, "neden durdun?" diye sordum, "bir saniye" dedi. Entryi okuyormuş, birden benden 2 metre geriye gidip, "bu ahlaksız ilişkiye devam edemeyiz" dedi ve ekledi "artık Tanrıya inanıyorum."
Sayende inanan bir kişi daha oldu ama bir yuva yıktın. Utan.
Yaşadığı bu dünyanın muaazzam oluşunu gören bir insan kendinden daha yüce bir varlığın bu yerküreyi ve uzagı yarattığına olan inancıdır. Bu insan 'Nasıl oluyorda dünyanın hiç sapmadan bu döngüleri devam edebiliryor?' gibi sorular sorar. Yıllar önce insan, medeniyetini kurmuş olsun ya da kurmamış, bir şeylerin kendini koruduğunu, bir şeylerin onu sevdiğini ya da bir şeylerden güç aldığını hissetmek ister. Tanrıya inanmak ulvilikten ziyade bir ihtiyaçtır.
herhangi bir manaya oturtmadan, tartıp ölçmeden, amaçsız, sebepsiz sadece iman etmektir.
inanadım demeketir, şu şu sebepden ötürü tanrı vardır inanıyorum demek islama göre doğru değildir.
islama göre tanrı demek bile doğru değildir.
