"yıl 1989 ben küçücüğüm. babam ateistin önde gideniydi. her zamanki gibi denizden gavur adetlerinden eve dönüyorduk. yol üstünde bir domates tarlası gördük. annem dur alalım buradan domates dedi.
hayatımda ilk defa bir domates tarlasına girdiğim için hiç unutmadım o anları. o yaşımda babamın münafıklığını annemle münazara ederek tartışıp beraber ağlıyorduk.
allahım neden benim de camiiye giden bir babam yok? neden de benim dergi okumayan kahvede takılan bir babam yok. Neden arkadaşlarımın babası gibi kitap gibi ota boka para harcamayan sigarası ve renault 12 (o zamanın doblosu) si olan bir babam yok diye her gece dua ederdim.
tarlaya geri dönelim.
annem "domateslerin kızarıklığını görerek allahın işine bak ne güzel de yaratıyor!" dedi. babam da bunu duyunca
"yahu hanım Plantae ana sınıfından Angiospermae alt sınıfından Eudicotidae türünün Core eudicots un alt türü Solanaceae familyası bu bitki 500 milyon yıldır evrim geçirerek zamanımıza gelmiş . Bunu da bilsen de allahın işi desen daha güzel olmaz mı?
dedi. Annem buna bozulmuş olsa gerek arapça bir kaç dua okumaya başladı.
derken o allahutalanın o mucizesi gerçekleşti. babamın etrafındaki domatesler allahuakbar diyerek kendini patlatmaya başladı.
babam dehşet içindeydi. her tarafı kıpkırmızı kan olmuştu domates kanı...
eve hiç bir şey demeden gittik. babam bir hafta konuşmadı. sonra bir gün o lafı dedi.
"hanım ben camiye gidiyorum" kapı kapanınca annemle allahuakbar diyerek sevinç nidaları ile birbirimize sarıldık. ertesi gün bilim dergilerini ve national gerographic ingilizce gavur ateist dergilerini sokağa attı.( Annem yakmasını söyedi ama dinlemedi)
şimdi annem gibi şakirt bir babam var. o zamandan beri de mutlu mesut bir müslüman türk ailesi olarak yaşıyor ve ülkemizin başarılarına dua ederek katkıda bulunuyoruz."
bir gün siz de uslu bir mümin olabilirseniz tarlada allahuakbar diye bağıran dometesleri bile duyabilirsiniz.
not: anlamayan zeka özürüler için. Sapına kadar agnostiğim tabii ki dalga geçiyorum lan!
