ona şu şarkı armağan edilmelidir... bugün unut mavileri..biraz daha sen olursun kalbindeki rengi büyüt! her aşk kendini aşar çaldığıkapı kapanır sonunda içimde bir sen bulursun büyümüş anlamış yorgun... ah aman amman küçüğüm bu yol sana gidiyor! belki döner!
Bazen öyle bir ilişkiye tutulursunuz ki, ne sevebilir, ne terk edebilirsiniz.
Kör kütük bağlanmışsınızdır aslında...
En güzel yıllarınızın, acı tatlı hatıralarınızın ortağıdır; iç çekişmelerinizin müsebbibi, yazılarınızın ilhamı, sohbetlerinizin konusudur.
Gözyaşlarınızda, bilinçaltınızda, kahkahanızdadır. Korkunca saklandığınız bir sığınak, coşunca öptüğünüz bir bayrak...
Sevdanız riyasız, çıkarsız, karşılıksızdır. Sınırsız ve nihayetsiz;
"Ölmek var, dönmek yok"tur.
* * *
Lakin gün gelir anlarsınız; içten içe bir şeylerin kanadığını...
Tutkulu sevdaların gizli hançerleri başlar parıldamaya... Şurasından, burasından eleştirmeye koyulursunuz:
"Şöyle görünse, öyle demese, değişse biraz ya da eskisi gibi olsa..."
Başkalarını örnek göstermeye, "Bak onlar nasıl yaşıyor" demeye başlarsınız.
Hem birlikte yaşayıp, hem özgür olmanın yollarını ararsınız. Aşkınızın gözü kör değildir artık, yanlışını görür düzeltmek istersiniz. "Eskiden böyle miydi ya.." diye başlayan sohbetlerde açılır eleştirinin kapısı; açıldıkça, bastırılmış itirazlar yükselir bilinçaltından...
Böyle süremeyeceğini bilirsiniz. Değişsin istersiniz.
Bir zamanlar bir gülücüğüyle alacakaranlığı ışıtan o rüya, bir kabusa dönüşür birden... Kapatır gönlünün kapılarını, yasaklar kendini size... Hoyrattır, bakmaz yüzünüze...
Zehir akar dilinden, konuşturmaz, suçlar, yargılar mahkum eder.
Mühürler dudaklarınızı, yırtar atar yazdıklarınızı, siler sizi defterden...
"iyiliğin içindi hepsi, seni sevdiğim için..." dersiniz, dinletemezsiniz. Ayrılırsanız yaşamayacağınızı bilirsiniz, lakin böyle de sevemezsiniz.
ihanetten kırılmşıtır kaleminiz; severek, terk edersiniz...
* * *
"Madem öyle..."nin çağı başlar ondan sonra...
Madem ki siz böylesine tutkunken, o hep başkalarını seçmiştir, madem ki kıymetinizi bilmemiştir, o halde "günah sizden gitmiştir".
Lanet ederek bu karşılıksız aşka, çekip gitmeleri denersiniz.
Aşkın göçmenlik çağı başlar böylece...
Daha özgür olacağınız limanlara demirlerseniz bir süre... Ne var ki unutamaz, uzaktan uzağa izlersiniz olup biteni... Etrafı bir sürü uğursuzla dolmuş, kurda kuşa yem olmuştur. Deli kanlılar, eli kanlılar, uğruna ölenler, sırtına binenler sarmıştır çevresini...
Uğruna kan dökenleri sever, yoluna gül dökenlerden fazla...
"Bana ne... kendi seçimi" diye omuz silkmeye çabalarsınız bir süre...
Ama sonra... ansızın kulağımıza çalınan bir şarkı ya da kapı aralığından süzülüp gelen bir koku, hatırlatır onu yeniden...
Yaban ellerde, başka kollarda ondan bahseder ağlarsınız. Kokusunu özlersiniz; türküsünü söylemeyi, şarkısını dinlemeyi, yemeğini yemeyi, elinden bir kadeh rakı içmeyi...
Karşı nehrin kenarından hasret şiirleri haykırırsınız, sular kulağına fısıldasın diye...
Dönüp "Seni hala seviyorum" diye bağırmak geçer içinizden...
aslında bizim aramadığımız bir anda bizi bulan ve bizim onu bulduğumuza inandığımız aşkın ilginç şakasıdır. bizden gider ve başkalarına yapar bu şakayı. saçma bir fiille pekiştirmek gerekirse aşkın sizi şakalamasıdır.
bulmamışsınızdır sadece öyle olduğunu sanmışsınızdır..çünkü olmayan bir şeyi bulmak,yakalamak diye bir şey olmaz değil mi?öyleyse kendimizi kandırmanın lüzmu yok..o bir yanılgıydı ve siz pek güzel atlattınız geçmiş olsun.
başıma bu durumun orta dereceli bir akrabası gelmesine rağmen bu kadar yıkıcı oluyorsa demek ki başa gelince insanı kahredecek -ne yazayım bilmiyorum ki- şeydir.
ikili ilişkilerde her zaman bir tarafın daha çok sevmesinden dolayı yaşanan mutlak sondur. yani biri sever, diğeri daha çok sever. az seven korkar ve arkasına bakmadan kaçar gider. kalan ise gidenin arkasından bakar. aşk bu kısır döngü içerisindedir. bu kısır döngünün dışına çıkanlarsa evlenirler, aile olurlar. aile olduktan sonra ise "ben bu insana mı aşık oldum?" sorgulama süreci başlar. kadın çocuk doğurur, adam veya kadın birbirinden sıkılır, aldatmalar başlar. ya çocuk için devam kararı alınır ya da "daha fazla seni çekemem" diye çemkirmeler. çemkirmelerden sonra ise boşanma. eğer yılmamışsa yeni bir aşk bulur, yılmışsa yalnız ölmeye karar verir. sonuç mu? bir gün herkes ölecek.
karşınıza hayatınızın aşkı çıktı, tamam dediniz buldum. tam bana göre tam gönlüme göre, içiniz kıpır kıpır heyecandan yerinizde duramıyorsunuz, geceleri onu düşünmekten gözlerinize uyku girmiyor, herşey böyle yolunda giderken yolunda gitmeyen birşeyler oluyor. sevgili diye baktığınız kişi ani bir manevra hareketiyle sizi terkediyor. geride terk eden kişinin eseri olarak başka bir bedenin virane hali kalıyor.
