facebooka ısrarla geri dönmemi isteyen bir arkadaşıma göre ben 'sıradışı' biriymişim. üniversite yıllarında öyleymişim ve hala bu özelliğim devam ediyormuş. 'benim yaptıklarım kimi ilgilendirir ki, zaten beni kimse sevmez, face girip napıcam' dediydim, 'hayır herkes seni sıradışı olduğun için seviyor ve sana hayran oluyor' dedi. hatta arkadaşlar arasında 'sıradışı' olduğum söylenmiş. birkaç karakalem, kuruboya resim, bir iki hikaye yazmak 'sıradışı' olarak mı algılanıyor, bu durumdan memnun mu olmalıyım yoksa şüpheyle mi karşılamalıyım bilemedim şimdi. çünkü sıradışı olan insanlar toplumda pek sevilmezler, 'garip davranışları olan bir varlık türü' olarak algılanırlar. herkes beni böyle mi algılıyor yoksa...bir sürü soru kafamı kurcaladı. ama face dönmem, dönemem, kesin kararım bu dedim arkadaşıma.
Çok bozdu çok hergün farklı konuklarla giden program uzun süredir 1-2 konuk üzerinden gidiyor. Ve turgay güler iktidarın gazıyla bıraktı o naif kibar havasını.
Turgay güler'in ahmet kekeç ve salih tuna ile birlikte "osuruktan teyyare, selam söyle o yare" kıvamında muhabbetler yaparken, darbe soruşturmaları başlayınca, zamanında bir şekilde kendilerine posta koymuşlara "iktidar bizde artık, ne zaman istersek zikeriz sizi." hissinin yaratıldığı ülke tv programı.
