bazen tek heyecanı nickaltının canlanmasıdır. hatta bu bile sözlük gibi bir ortamda nispeten önemli olmak demek olduğundan bu bile değildir, bu kadar da kötüdür.
Amerikaya kadar gidebilme imkanı verendir evet sıradanlık o kadar geneldirki kuvveti camisinden çıkamayan imamlara inat ülkesini dahi adama dunya turu attırır bir nevi afrodizyaktır bir nevi jet uçağıdır sıradanlık bughatti veyronla yarışmaktır çünkü hala baklavan vardır ve biraz da cristiano ronaldosundur.
aslında herkes sıradan bizleri bu rutinden çıkaran çevremizdir.
birçok kişi sıradan olduğunuzu düşünürken yine birçok kişi farklı olduğunuzu söyler. bazı ortamlardan isminiz insanların dilinden düşmezken bazı ortamlarda isminizin baş harfi bile zikredilmez.
bir çeşit ilüzyondur.
normallik de, olağanlık da böyledir. göze batmadan, herkes gibi görünüp, bilinip, kendi evine, odasına, komfor alanına çekilene kadar toplum normlarına bağlı görünmektir.
sıradan insan sevişmez mesela, yaşı gelince evlenir. kimsenin alnında dün gece seviştiği kişinin adı yazmaz.
sıradan insan düşünmez, yeni şeyler arzulamaz, hayal kurmaz. en azından öyle olduğu kabul edilir. salt sıradanlık, mutlak normallik kimsede yoktur. mış gibi yapmaktır bunlar
Beni sarip sarmalayan bu yumusacik şehirde her türden insan var. Fakat ben onları tam anlamıyla tanımıyorum. Giyimlerinden anlaşılıyor bazıları bazıları kendine has bir tarz sahibi. Bazıları ise sıradan. Bazıları kendisiyle kavga ediyor. Bazısı gülünç derecede saplantılı. En uç örneklere baktığımızda komedi ve dram ortaya çıkıyor. Komedyen de olabilirsiniz uçlara baktığınızda trajedi yazarı da. Uçlar bütün bir topluma ayna tutar. Bu şehir benim şehrim. Görgüsüzuyle ya da cahiliyle benim şehrim. Sıradan olmak bir maharet değil. Yoksul bir adamın acilari kadar yumuşak bir kucakta ölecek olanların şehri de bu şehir. Anlam arayan nihilist bir gencin oturdugu bankta anlami tutturdugu sigarasında bulan çakma güneş gözlüklü amca oturuyor şimdi. Kitap okuyanlar ve kitabın adını merak edenler de bu şehrin sakinleri. Fakat bir şey eksik bu şehirde. Benim şehrim uygardır. Bu şehirde manyak yok. Yoksa delisi ben miyim bu şehrin? Ben sıradan bir deliyim.
