ilki sınıf başkan yardımcılığından terfi ile ve daha sonra da 3 kere seçimle iş başına gelmiş bir yazar olarak içinde bulunduğum yazarlardır. *
ama hala diyorum en rahatı yardımcılıktı. hem başkan gibi kafana göre rahat takılıyorsun, hem iş yapmıyorsun. *
sonra başkanlık serüvenimi sınıf temsilcisi seçilerek sonlandırmıştım. ciddi manada buda rahattı ama en anlamsızıydı. *
ilkokul 5 de sevdiğim kız başkan seçilmişti. aradan 2 ay geçti. benim varlığıma bile tahammül edemiyordu. sınıfı örgütledim, hocayı ikna ettim yeni bir seçim, yeni bir yapılanma, yeni bir heyecanla seçime gittik. başkan seçildim. örgüt üyem bir kızda ikinci olup bana yardımcı olmaya yemin etti. amacıma ulaşmıştım. sınıftaki en popüler makam benimdi. yardımcımla iyi bir ikili olduk. iktidarı elinden aldığım kızı unutturdu bana. sağolsun çok iyi kızdı. Selamlar.
bu benimdir efenim. hatta ve hatta seçimle değil darbeyle başa geçmiştim. anlatayım efenim yüksek müsaadenizle:
4 ya da 5. sınıftı ,hangisi emin değilim, sene başında seçimle gelen başkanımızdan kimse memnun değildi ve herkes ellerini bir sıraya bir birbirine vurup şaplatarak, benim geleceğimi ve kaderimi değiştirecek olan şu sözcükleri haykırıyordu: ''başkan istifa, başkan istifa!! '' evet o yaştaki bebeler adeta demokratik haklarının bilincindeydi ve bu ezici, hak-hukuk tanımaz, baskıcı yönetimden memnun değildi. sonra öğretmen geldi ve tabii ki yeniden seçim dersten zaman çalacağı için 12 eylül darbesi benzeri bir darbeyle arkadaşımızı aldı ve yerine beni başkan yaptı üstelik yardımcım da değişmişti. sonra tabii ki sınıfımızı hak ettiği o huzurlu, demokratik, sakin günlerine kavuşturdum. şaka la şaka ibnetorlar ebemi z. kti 2 gün sonra boğazımı ve ses tellerimi komple hissetmiyordum milleti susturmaktan. sonra girdim öğretmenler odasına bastım istifayı yeter lan bu eğitim dedim. öylede değil tabi öğretmenimiz biraz sertti de ehe ehe yıl sonuna kadar yaptık başkanlığı.
lisede 1 sene olmuştum. bu da beni asosyallikten baya kurtarmıştır. ayrıca ilk başlarda azar yiyen ben sene sonuna doğru iyice arsız olmuştum. ama angarya yığınıdır sırf. ameleliktir kısaca pek bir havası yok.
Zalimin önde gidenidir. Kimseye eyvallahı yoktur ama kankileri gelmeden yoklamayı almaz. Imza-defter ayağına derste çıkıp dolaşır. Acil dersten çıkması gerekiyorsa nöbetçiye kendini çağırttırır çakaldır. Selam.
ilk ve orta okulda koltuğu sadece 2 sene kaybettim. geri kalan yıllar siyasetle erken tanışmama neden oldu. 3 tane arkadaşım vardı onları herşeyden kayırırdım , sonsuza kadar uyarabilirdim onları ama sevmediğim biri ağzını açtığı an o "konuşanlar" a yazılacak ve paşa paşa o dayak yenecekti.nerden bileyim ilerde o kayırılmayan çoğunlukta olacağımı . bileydim hiç ezer miydim sınıfımı ? fikir ve düşünce özgürlüklerini kısıtlar mıydım hiç ?
