Okul sonrası neredeyse 6 yıldır bir fiil bu seremoniyi bıkmak bilmeden yaşayan bendir. Hayat tarzıdır. Tatilde bile erken kalkmayı hiç aksatmayan bendir.
manitam olsa öğretmen olsa ben o sıcak yatağı bırakıp işe gidecek olsam onu tekmeler siker atar yataktan aşşa yuvalarım.
gerçi o kadar olasılığın içinde bu fantezi biraz zor gibi, manita yok, olsa bile öğretmen bulmak zor, hadi buldun lan tekmelenir mi o canım el kadar sabi*
"gitme, beni bırakma!" diye bağırıyordu yatak. "yeter!" diyordu. "yeter artık yeter!" "canım çıktı erken kalkmaktan!" diyordu kız.. yastık da oradaydı. yorgan ile ağlıyorlardı..
Cogu cin iskencesiyke uyanir. Hayir, biraksalar o da uykusunu alana kadar uyumak ister fakat nafile.
sorumluluklari vardir bu insanin ve sorumluluk bilincinde olan kisidir. Sicacik yataktan cikip, buz gibi bir oda icerisinde lavaboya gider. Ayilmak icin onlarca kez yüzüne su serper. Zamani varsa gevis getirerek kahvaltisini yapar, cay veya kahvesini icer. Genelde cay ve sigara ikilisi kahvaltiya eslik eder. Surati asiktir, hayattan memnun olmadigini o yüz ifadesiyle belli eder.
evden cikma zamani onu telasa sürükler. Daha gün baslamadan "Bugünü de bitirseydik" der. Dakik basi saati takip eder.
Üzerine kalin seyler giyinip yollara düser. Toplu tasima araciyla gidiyorsa bekler, bekler ve bekler. Durakta hepsi ayni dertten muzdarip insanlari görünce o gün ilk defa düsünmeye baslar.
buz gibidir disarisi, yatakla gecirilen gece hala akildan cikmamistir. Konserve kutusu toplu tasima araci icerisinde diklemesine oturan insanlar zombi kivamina gelmislerdir. Bir agirlik cöker. Ayakta bile uyuyanlar mevcuttur...
erkenden yatsa hic bir sorun olmaz aslinda ama hep gec yatiran sebepler cikar. Sevgili, dizi, aile, akadas vs. vs.
en kotusu de sabah sabah sicacik yataktan uyanip buz gibi havada yurumek zorunda kalmak. en azindan su aralar arabayla gidiyorum da sorun olmuyor. yurudugum/ yuruyecegim gunler aklima geldikce kaloroferin ayarini yukseltiyorum.
soguk havalarda sokallarda kalanlara ve sokaklarda calisanlara allah kolaylik versin.
işine, okuluna gitmek zorunda olan yazarlardır. sabah alarmın sesine uyanır ve alarmı kapatır. etrafına bakar anlamsızca ve sıradaki hamlesini bilmeden oturur yatakta ancak aklında tek bir şey vardır, uyumaya devam edebilmek. bir şekilde işe ya da okula gitmemek o yatağı bırakmamak ve uyuyabilmek. bu mümkün olmayacaktır ve kafasında sadece şu fikirle kalkar yataktan, bugün eve gelir gelmez uyuyacağım.
