mekana gidip 3 lira çaya vereceğime 4-5 liraya sütlü çay içiyorum gayette yumuşak bir tadı var, içmesi de keyifli. lakin kıvamı tutturamazsan da bir boka benzemez. böle ibne gibim puşt gibim bir şey olur.
Geçtiğimiz günlerde kahvaltıda bizim ufakligin bardağına dokecegim sütü, içinden birkaç yudum içtiğim kendi çay fincanima döktüm. Sonra çayımı mahfettim diye hayiflandim.
Halbuki esime gore Meşhur sütlü çay efsanesini tatmaya bir fırsat dogmustu... içti ve cok beğendi. Ben tadına bile bakmadım.
Bence çaya yapilmis bir eziyet sütlü çay. Tadını bile bilmeden önyargı ile böyle düşünüyorum. Sebze yemeyen çocuğuma kızmam ne kadar anlamsız.
Yıllar yıllar evvel ingiltere ye seyahat eden babaannemin de kaptığı çay kültürü. Küçükken anlam verememiştim tabii, meğer sebebi dingilizlerin çay kültürüymüş.
Muazzam bir tat. Çayın içine bir miktar süt koyarak yapıyorsunuz. Tanımlamaya yaklaşmak için isminden belli şeyi anlatırken düştüğüm rezilliğe bak. Şu sıralar favorim. Tarçınla da taçlandırıyorum. Kahve gözden düşüyor sanki.
Abartıyla yerilmesine yahut özenti olarak adlandırılmasına anlam veremediğim içecek. O zaman vodka içen de rus özentisi olsun ya da cappuccino, espresso falan içen italyanlara özeniyormuş meğer. Bana göre yumuşak bir içimi olan güzel bir içecek. Benim görüşümdense sütlü çaya burun kıvırıp sürekli sürekli çay öven, sallama içilmez demleme içilir bik bik bik diyen kişi vizyonsuzdur, alışkanlıklarına takılı kalmıştır ve earl grey olmadığı müddetçe adam akıllı bir tadı bile olmayan bir içeceği yere göğe sığdıramayan zevksizin tekidir. Gerçi earl grey de ingilizlerindi dimi. hadi bakalım nasıl oluyormuş sözlükçüğüm.
